ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
آقاخان اول مشهور به آقاخان محلاتى ابن شاه خلیلاللَّه رئیس فرقه اسماعیلیه (و. ایران 1800 م.- ف. هند 1881 م.) چون حاج عبدالمحمد محلاتى رفتارى كرد كه آقاخان آن را نپسندید، و از آنجا كه حاج میرزا آقا سى وزیر اعظم وقت حاج عبدالمحمد را مورد توجه قرار داده بود، این امر بر آقاخان گران آمد و قلعه بم را تسخیر كرد. ولى فیروز میرزا حكمران كرمان قلعه را از او باز ستد و او را روانه تهران كرد (1255 ه.ق.) اگر چه حاج میرزا آقاسى در ظاهر با وى به ملاطفت رفتار میكرد، ولى چون عبدالمحمد مذكور را واداشت تا شفیع او گردد، كدورت پیشواى اسماعیلیه مرتفع نگردید و به بهانه سفر مكه از تهران به مقابله او شتافت و پس از دو جنگ، آقاخان به جانب لار رفت و از آنجا راه هند پیش گرفت و تا زمان مرگ رئیس فرقه اسماعیلیه بود. آقاخان دوم. پس از پدر خود، آقاخان اول جانشین او شد. (ف. 1885 م.) آقاخان سوم. پس از آقاخان دوم، تنها پسرش به نام آقا سلطان به عنوان آقا خان سوم جانشین او شد. (ف. ژنو 1336 ه.ش/ 1957 م.) آقاخان چهارم پس از آقاخان سوم بنا به وصیت او نوه پسرى وى شاه (پرنس) كریمخان پسر علىخان (ف. 1957 م.) به پیشوائى اسماعیلیه منصوب شد و امروره نیز همین سمت را داراست.