ملیت : ایرانی - قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(511 -474 ق). ششمین پادشاه از سلسله سلجوقى ایران در تاریخ 511 -498 ق بود. بعد از وفات پدرش ملكشاه سلجوقى مدتى حاكم گنجه و اران شد و سپس چند بار با برادر بزرگش بركیارق جنگید و توانست حكومت گیلان، آذربایجان، اران، ارمنستان، جزیره، شام و موصل را به دست آورد و سرانجام پس از فوت بركیارق در 498 ق به سلطنت رسید. سلطان محمد در بسط امنیت كشور كوشش زیادى كرد و باطنیه را سركوب نمود. ابنخلكان او را رجل ملوك سلاجقه خوانده است. وى عاقبت، در سى و هفت سالگى، در اصفهان درگذشت و در مدرسه عظیمه به خاك سپرده شد. او شعر مىگفت و اشعارى از وى در تذكرهها آمده است. از اوست: به زخم تیر جهانگیر و گرز قلعه گشاى جهان مسخر من شد چو من مسخر راى