ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
عالم دینى. تولد: 1305، مشهد. درگذشت: 15 آبان 1371، مشهد. آیتالله مهدى نوغانى، فرزند میرزا علىاكبر نوغانى مؤلف «سه مقالهى نوغانى» و «دو مقالهى نوغانى»، پس از تحصیل دورهى ابتدایى، به حوزهى علمیهى خراسان پیوست و در مدرسه نواب به تحصیل اشتغال یافت. استادان آیتالله نوغانى به شرح زیر بودند: آیتالله علىاكبر نوغانى، آیتالله عبدالجواد ادیب نیشابورى (ادیب اول)، آیتالله محمدتقى ادیب ثانى، آیتالله احمد مدرس، آیتالله هاشم قزوینى، آیتالله مهدى اصفهانى خراسانى، آیتالله سید محمدهادى میلانى. در تابستان سال 1333 آیتالله میلانى به مشهد رفت و ابتدا حدود یك سال در منزل آیتالله مهدى نوغانى اقامت گزید و از ایشان مدت چهارده سال از دروس آیتالله میلانى بهره برد و مراتب علمىاش مورد تأیید آیتالله میلانى قرار گرفت. همچنین به دستور وى امامت جماعت مسجد فاضل را پذیرفت. آیتالله نوغانى خود نیز به تدریس و تربیت طلاب اشغال ورزید و كتابهاى المعالم الاصول و مكاسب شیخ مرتضى انصارى را درس مىداد و در كار تدریس جدیت داشت. وى مدت بیست و دو سال تفسیر تدریس مىكرد و در این مدت یك بار تفسیر تمام قرآن تدریس شد و بار دوم تا آیهى دهم از سوره «انبیاء» تفسیر شد، از جمله فعالیتهاى دیگر ایشان تدریس نهجالبلاغه، اقامهى مجالس عزادارى و ذكر مصیبت و قرائت دعاى كمیل، تصدى مدیریت چند مدرسه علمیه و از جمله مدرسهى باقریه، ایجاد صندوق قرضالحسنه «جاوید» و مشاركت در تأسیس مؤسسهى خیریهى حضرت ولىعصر (ع) (انصار الحجة) بود. آیتالله نوغانى در مبارزات علیه نظام پهلوى نیز مشاركت فعال داشت و اعلامیههایى كه صادر مىشد، امضاء مىكرد. از نهضت پانزده خرداد 1342 وارد این مبارزات شد و در حركت انقلاب خراسان سهم مؤثرى داشت. وى همچنین سفرهایى به كشورهاى خارجى (و از جمله كویت) براى تبلیغ اسلام داشت.
