ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
حاج سید مهدى لالهزارى ابن العالم النبیل و آیتاللَّه الجلیل مرحوم حاج سید محمد صادق لالهزارى از علماء مبرز و معروف معاصر تهران مقیم در زاویه مقدسه شهر رى مىباشند معظم له در سال 1324 قمرى در تهران متولد شده و سطوح را خدمت مرحوم شیخ مهدى نورى و میرزا طاهر تنكابنى خوانده و در عصر آیتاللَّه العظمى مرحوم میرزا محمدتقى شیرازى مهاجرت به نجف اشرف نموده و پس از چندى مراجعت به ایران و در سال 1342 ق دوباره معاودت به نجف نموده و اصول را از مرحوم آیتاللَّه مشكینى تكمیل و مدت 12 سال از درس و محضر مرحوم آیتاللَّه العظمى اصفهانى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و آیتاللَّه حاج شیخ كاظم شیرازى استفاده نموده و در سال 1360 ق مراجعت به ایران و در تهران رحل اقامت افكنده و بخدمات دینى و وظائف روحى پرداخته و در سال 1370 مشرف به نجف و دو سال توقف و در سال 1372 ق بوطن بازگشت نموده و مجاورت حضرت عبدالعظیم حسنى علیهالسلام را در شهر رى بر سكونت در تهران ترجیح و اختیار نموده و بانجام وظایف دینى و روحى مشتغل گشته و از آن تاریخ تاكنون خدمات ارزنده و آثار خالدهاى از خود گذارده است. نگارنده گوید: آیتاللَّه لالهزارى عالمى عامل و فاضلى كامل و فقیهى ناطق و در ایجاد و بناء مساجد و مدارس سمى بلیغ و همتى عالى و بلند دارد. بیانش بسیار جذاب و شیرین و منبرش بىاندازه مؤثر و نافذ است، اول عالم و روحانى متنفذ شهر رى میباشد بسیارى از مردم رى و تهران دست ارادت به وى داده و دلباخته بیانات سودمند و مفید ویند. آثار خالده و باقیات و صالحات وى در رى و تهران از این قرار است: 1- مدرسه آیتاللَّه لالهزارى در شهر رى كه با همت خود بنام مرحوم آیتاللَّه بروجردى بنا ولى مردم بنام ایشان مىخوانند. 2- حوزه علمیه شهر رى كه بهمت عالى وى اداره میشود. 3- مسجد خاتمالنبیین در خیابان مظفرى شهر رى كه از مساجد بسیار زیباى رى و تهران است. 4- مسجد لالهزارى جنب مدرسه علمیهاش. 5- مسجد لالهزارى در خیابان لالهزار. 6- مسجد قائم. 7- مسجد بىبى در سر سه راه سپهسالار. 8- مسجد سلمان در خیابان شهباز. 9- مسجد حاج محمدحسن قبنرى. مسجد اباذر و مساجد دیگر در تهران و حومه آن. آثار علمى ایشان: 1- تقریرات اصول مشكینى. 2- تقریرات اصول آقا ضیاء. 3- تقریرات نائینى مباحث الفاظ. 4- تقریرات فقه آیتاللَّه اصفهانى. 5- رساله عملیه و تمام كتب مذكوره مخطوط میباشد. (تو 1324 ق)، عالم دینى، فقیه و نیكوكار. در تهران به دنیا آمد و سطوح را در خدمت شیخ مهدى نورى و میرزا طاهر تنكابنى فراگرفت. در عصر میرزا محمد تقى شیرازى به نجف رفت و پس از مدتى به ایران بازگشت. در 1342 ق براى بار دوم به نجف رفت و اصول را از محضر آیتاللَّه مشكینى فراگرفت و مدت دوازده سال نیز از درس و بحث آیتاللَّه سید ابوالحسن اصفهانى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و آیتاللَّه شیخ كاظم شیرازى استفاده نمود. در 1360 ق به تهران آمد و در شهر رى ساكن گردید و به انجام وظایف دینى پرداخت. از آثارش: مدرسهى آیتاللَّه لاله زارى در شهر رى؛ حوزهى علمیه و مسجد لاله زارى در شهر رى؛ مسجد خاتم النبیین (ص) در شهر رى؛ مسجد لاله زارى در خیابان لاله زار؛ مسجد بىبى در سپهسالار؛ مسجد سلمان در خیابان هفده شهریور؛ مسجد قائم، مسجد حاج محمد حسن قنبرى، مسجد اباذر و مساجد دیگر در تهران و حومه. از آثار علمى: «تقریرات» اصول آیتاللَّه مشكینى؛ «تقریرات» اصول آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى؛ «تقریرات» آیتاللَّه نایینى، مباحث الفاظ؛ «تقریرات» فقه آیتاللَّه اصفهانى؛ «رسالهى عملیه».[1]