ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع :
شيخ عبدالله فرزند شيخ عبدالله قزويني ـ متوفي حدود 1040 هـ.ق ـ از ائمه متكلمان و اقطاب عرفا و حكماي شيعه در عصر صفوي بود. پس از رسيدن به مقام شامخ علمي ، كرسي تدريس حكمت متعاليه را در مدرسه قزوين به دست گرفت و از فحول مدرسين عصر خود گشت. وي از جمله علماي فارسي نويس عصر صفوي و پايه گذار مكتب قزوين در هندوستان مي باشد. گروه : علوم انساني رشته : حكمت والدين و انساب : شيخ عبدالله فرزند شيخ عبدالله قزويني بود. تحصيلات رسمي و حرفه اي : شيخ عبدالله قزويني پس از تكميل مقدمات و فنون و ادب متداوله ، رغبت و ميل به علوم عقلي يافت. و پس از چندي به مقام عقلي و نقلي دست يافت. استادان و مربيان : ميل به علوم عقلي باعث شد تا به حوزه درس سيد فخرالدين محمد استرآبادي قزويني صاحب آيه الكرسي بپيوندد. وقايع ميانسالي : هنگام قتل عام فلاسفه و تعطيل شدن مدارس فلسفي قزوين بدست شاه عباس ( جلوس 996ـ 1038) ، شيخ عبدالله قزويني به هندوستان مهاجرت كرد و در حيدرآباد دكن مسكن گزيد ، چنانكه مورد استقبال سلاطين قطب شاهي آن سامان واقع گشت. ميرزا عبدالله افندي متوفي 1130هـ.ق در رياض العلما مي نويسد: «... قزويني عالم فاضل و جامع بود.» سپس احتمال داده است كه كتاب تاريخ خود را هنگام اقامتش در حيدرآباد دكن براي سلاطين قطب شاهيه كه معاصر شاه طهاسب ( جلوس 996 ـ 1038هـق ) و شاه عباس بودند ، تاليف كرده است. زمان و علت فوت : شيخ عبدالله قزويني متوفي حدود 1040هـ.ق مي باشد. فعاليتهاي آموزشي : شيخ عبدالله قزويني پس از رسيدن به مقام شامخ علمي ، كرسي تدريس حكمت متعاليه را در مدرسه قزوين به دست گرفت و از فحول مدرسين عصر خود بود. آرا و گرايشهاي خاص : شيخ عبدالله قزويني از ائمه متكلمان و اقطاب عرفا و حكماي شيعه در عصر صفوي بود. وي از جمله علماي فارسي نويس عصر صفوي و پايه گذار مكتب قزوين در هندوستان مي باشد. آثار : 1 رساله در اخلاق ويژگي اثر : اين رساله به فارسي تاليف شده است 2 رساله در عرفان ويژگي اثر : اين رساله به فارسي تاليف شده است 3 كتاب وفات پيامبر (ص) ويژگي اثر : اين كتاب به زبان فارسي بوده كه نسخة مورخ 1027 هـ.ق را ميرزا عبدالله افندي در تبريز مشاهده كرده و شامل فتن و اختلافات بين صحابه و وقايع بعد از وفات رسول الله(ص) است و خطبه غدير را بسيار مبسوط تز آنچه معروف است ذكر مي كند.
