ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1282 ش)، طبیب، نویسنده، مترجم و روزنامهنگار. نسبش از طرف مادر به شیخ هادى نجمآبادى و از طرف پدر به حاج محمد نجمآبادى، اولین متولى مدرسهى عالى شهید مطهرى مىرسد. در تهران به دنیا آمد. تحصیلاتش را در مدرسهى شركت گلستان و مدرسهى قدیم ایران و آلمان و سپس در دارالفنون و دارالمعلمین به اتمام رساند و از آنجا به مدرسهى طب رفت و تحصیلات خود را در آنجا تكمیل نمود. در 1309 ش در قوچان و در 1312 ش در سبزوار طبابت كرد و پس از آن به تهران آمد و در انستیتو پاستور مشغول كار شد. وى ریاست بیمارستانهاى نجات و لقمانالدوله (لقمان حكیم) را به عهده داشت. دكتر نجمآبادى در اكثر كنگرهها درباره ابنسینا و رازى سخنرانى داشت و سالها نایب رئیس انجمن بینالمللى تاریخ طب در پاریس بود. وى به زبانهاى آلمانى، فرانسوى و عربى تسلط داشت و تحقیقاتى در زمینهى تاریخ طب و طب سنتى انجام داد و آثارى در این زمینه نوشت. او همچنین ماهنامهى «جهان پزشكى» را تأسیس و منتشر نمود. او دیگر آثار وى: «محمد زكریاى رازى»؛ «اصول بهداشت»؛ «بلاى عظیم نسل بشر، سیفیلیس و سوزاك»؛ «تاریخ طب ایران»؛ «تعالیم پزشكى صد سالهى فرانسویان در ایران»؛ «راهنماى پزشكان»؛ «مختصرى از طب اسلامى بخصوص خدمات ایرانیان»؛ «فهرست كتابهاى چاپى فارسى طبى»؛ «آبله و سرخك»، ترجمه؛ «آیین پزشكى یا پندنامهى اهوازى»، ترجمه؛ تصحیح «رسالهى جودیه»؛ مقدمه بر «طب اسلامى».
