ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1298 ش)، شاعر، نویسنده و مدرس. در گلبناى قزوین متولد شد. تحصیلات ابتدایى و دورهى اول متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوینى گذراند و در سال 1318 ش دورهى دوم متوسطه را پایان برده و دیپلم گرفت. سپس وارد دانشگاه تهران شده و در رشتهى ادبیات فارسى فارغالتحصیل و موفق یه دریافت دكترى شد. وى از 1320 ش به استخدام وزارت دارایى درآمد و در 1353 ش بازنشسته شد و مدت 34 سال به مشاغل مختلف دولتى مشغول بود. و از 1326 ش به همكارى دهخدا در مورد لغتنامه پرداخت و پس از مرگ وى هم همین كار را ادامه داد و در ضمن آن از تدریس غافل نماند. دبیر سیاقى به دعوت دانشگاه عینالشمس قاهره دو سفر به مصر رفته و به تدریس و سخنرانى پرداخت. او نخستین استاد فارسى در دانشگاه پكن است كه تاكنون دو سفر به آن كشور رفته و به تدریس پرداخته است. وى از محققان نامى كشور است كه بیشتر اوقات عمرش را صرف تحقیق در متون فارسى كرده است. او شعر نیز مىسراید. از آثار او: مجموعهاى از اشعارش به نام «رگرگى از آب شیرین و آب شور»؛ «حدود پنجاه مقاله علمى و تحقیقى»؛ تصحیح «دیوان» منوچهرى، «دیوان» فرخى «شاهنامه» فردوسى، «دیوان»، دهخدا «جوامع التواریخ» رشیدى، «لغت نامهى فارسى»، «تذكره الملوك»، «دستور زبان فارسى» و چندین اثر ادبى و تحقیقى دیگر.
