ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1261 ش)، نویسنده و منشى. وى پس از پایان تحصیلات، وارد خدمات دولتى شد و مشاغل مختلفى را عهدهدار شد. از جمله: منشى اول وزارت جنگ، رییس دفتر پیاده نظام در وزارت جنگ، منشى اول وزارت فوایده عامه و بازرگانى، رییس دفتر وزارت جنگ، رییس دفتر مخصوص رضا خان، سرپرست محصلین در اروپا، فرماندار اصفهان، استاندار استان هفتم، وزیر پست و تلگراف، استاندار استان نهم و وزیر كشور. بهرامى در زمان كودتاى رضا خان در وزارت جنگ صاحب منصب بود، پس از به سلطنت رسیدن رضا خان مورد توجه شاه واقع شده و به سمت ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهى منصوب شد. دبیر اعظم كه مردى مطلع و به تاریخ و جغرافى ایران آگاه بود یكى از هفت نفرى بود كه به قصر سلطنتى فراخوانده مىشد تا بر معلومات رضا خان بیافزاید. پس از مدتى مورد خشم شاه قرار گرفت و بعد از آن بهرامى مدتى به عنوان سرپرست مصحلین قورخانه به اروپا رفت. سپس به حكومت اصفهان رسید و در ادارهى حكومت فارس، بناى آرامگاه حافظ را تجدید كرد. بعد از آن مدتى كه در كابینهى مخبرالسلطنه، وزیر پست و تلگراف شد و در 1313 ش به حكومت خراسان منصوب گشت، اما چندى نگذشت كه دوباره مورد خشم شاه قرار گرفت و پس از مدتى حبس به ملایر تبعید شد. بعد از آزادى مدتى در روزنامهى «شفق سرخ» مقالاتى با امضاى ف. برزگر مىنوشت تا این كه در كابینهى قوامالسلطنه چند ماهى وزیر كشور شد و بعد از آن استاندار اصفهان گردید. سرانجام بار دیگر به فعالیت ادبى روى آورد و به نوشتن مقاله در روزنامهها مشغول شد. وى صاحب «سفرنامهى مازندران» است.
