ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
(1374 -1293 ش)، نویسنده، محقق، مدرس و مصحح. صرف و نحو را در مدارس قدیم آموخت. پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه، از دانشسراى عالى در رشتههاى ادبیات فارسى و فلسفه لیسانس گرفت. وى در 1319 ش تدریس ادبیات و فلسفه و روانشناسى در دبیرستانهاى تهران را به عهده داشت و در ضمن خدمت موفق به اخذ درجهى دكترا در رشتهى ادبیات فارسى شد و رسالهى خود را در لغات و آثار مولا جلالالدین رومى، به نام «فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوى»، در شش مجلد تدوین كرد. از دیگر آثار وى: «حجة الحق ابوعلى سینا»؛ «پیر چنگى»، حكایاتى از مثنوى؛ مقدمهاى بر «شمس الحقائق»؛ تصحیح و تعلیقات «منطق الطیر» عطار نیشابورى؛ «داستان بهرام گور»؛ تصحیح و تعلیقات «اسرار نامه» عطار نیشابورى؛ «شرح اصطلاحات تصوف».[1] ادیب، محقق. تولد: 1293. درگذشت: 6 آذر 1374، تهران. سید صادق گوهرین صرف و نحو عربى را در مدرسههاى قدیم فراگرفت و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى و متوسطه، در رشتههاى ادبیات فارسى و فلسفه از دانشسراى عالى لیسانس گرفت. وى ضمن تدریس در دبیرستانها در دورهى دكتراى فارسى نیز به تحصیل پرداخت و «لغات مثنوى» را موضوع پایاننامه خود قرار داد. این رساله كه به چاپ رسید، مهمترین اثر گوهرین است. او در كنار تدریس در دانشكدههاى ادبیات دانشگاه تهران و دانشگاه شهید بهشتى چند كتاب نیز تألیف و تصحیح كرد. از جمله آثار وى مىتوان به این عنوانها اشاره نمود: حجةالحق ابوعلى سینا (1331)؛ پیر جنگى؛ حكایاتى از مثنوى (این اثر به تفاریق میان سالهاى 1337 تا 1345 منتشر شده است)؛ تصحیح اسرارنامه شیخ عطار (1338)؛ تصحیح منطق الطیر عطار (1342)؛ داستان بهرام گور (از شاهنامه فردوسى، 1343)؛ شیخ صنعان (از منطق الطیر، 1344)؛ شرح اصطلاحات تصوف (1367). وى مقالههایى نیز در مجلههاى «مردم» و «ستاره صلح» و «راهنماى كتاب» به چاپ رسانده است.
