ملیت : ایرانی - قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س دهم ق)، طبیب و نویسنده. در دورهى صفویه مىزیست. مدت چهل سال، یعنى تا 933 ق، در خراسان و ماوراء النهر و به ویژه در سمرقند به فراگیرى دانش پزشكى پرداخت و مدتى در دربار ابوالمنصور كوچكونجى خان ازبك، پسر ابوالخیر خان، معروف به كوچوم خان (936 -916 ق) به سر مىبرد و تحت ملازمت وى بود. از آثارش: كتاب «دستور العلاج»، به فارسى، كه در 933 ق در دو مقاله نوشته شده، در مورد بیمارىهاى موضعى، در بیست و پنج فصل و بیمارىهاى عمومى، در هشت فصل، وى این كتاب را به درخواست ابوالمظفر محمود سلطان، پدر عبید اللَّه خان ازبك، تألیف نمود؛ «مقدمهى دستور العلاج»، در یك مقدمه و دو مقاله، در بیان حفظ صحت و بیان حد طب و احوال تندرستى و بیمارى و احوال نبض و غیره كه به دستور ابوالغازى سلطان ابوسعید خان ازبك، پسر كوچوم خان (939 -936 ق) نوشت؛ «رسالهى علاجیه».