ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1300 ش)، فقیه اصولى، محقق، مدرس، استاد دانشگاه و نویسنده. در تهران به دنیا آمد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى، در ادبیات از محضر سید محمد قصیر و آقا شیخ محمد حسین بروجردى، در فلسفه از محضر آیتاللَّه شاه آبادى و آیتاللَّه آقا شیخ ابراهیم امامزاده زیدى و در فقه و اصول از محضر آیتاللَّه آقا شیخ محمد رضا تنكابنى استفاده نمود. در 1322 ش براى ادامهى تحصیل به نجف رفت و از محضر آیتاللَّه آقا شیخ محمد على جمالى كاظمینى و آیتاللَّه آقا سید عبدالهادى شیرازى و آیتاللَّه آقا شیخ محمد كاظم شیرازى و آیتاللَّه خوئى بهره برد و از بعضى از آنان و از آیتاللَّه آقا شیخ محمد حسین كاشف الغطاء اجازهى اجتهاد گرفت. وى در نجف به موازات تحصیل به تدریس «رسایل»، «مكاسب» و «كفایه» نیز اشتغال داشت. در 1330 ش به تهران آمد و در مدرسهى حاج ابوالفتح فیروزآبادى و مدرسهى مروى به تدریس پرداخت. در 1332 ش وارد دانشكدهى الهیات و معارف اسلامى شد. در 1335 ش لیسانس منقول و در 1338 ش دكتراى فلسفه و حكمت اسلامى را به پایان رساند. وى تا 1347 ش در دانشكدهى ادبیات و علوم انسانى تهران به تدریس ادبیات عرب و از 1348 ش به بعد در دانشكدهى حقوق و علوم سیاسى تهران به تدریس حقوق اسلامى پرداخت. از آثارش: تجدید نظر و اضافات بر «تاریخ پیامبر اسلام (ص)» دكتر محمد ابراهیم آیتى؛ « مسائل حامة من مسائل الخلاف»؛ «نگاهى به تحول علم اصول»؛ تصحیح و تعلیق « الذریعه الى اصول الشریعه» سید مرتضى علم الهدى؛ تصحیح و تعلیق «تفسیر جوامع الجامع» امینالدین طبرسى؛ «تأثیر منطق در علم اصول»؛ «صرف و نحو»؛ مقالات حقوقى متعدد.[1] سال تولد:-، مرتبه علمى: استاد، رشته: فلسفه و حكمت اسلامى، دانشكده: حقوق و علوم سیاسى، دانشگاه: تهران