مشاهیر ایران و جهان - آنتونى ترولوپ

ملیت : انگلستان   -   قرن : 19 منبع :

«آنتونى ترولوپ»Anthony Trollope نويسنده مشهور بريتانيايى است كه توانست تصويرى واقع گرايانه از جامعه خود ترسيم كند. او بهترين داستان هاى خود را در بستر شهرى خيالى در انگلستان به نام «بارست شاير» Barsetshire خلق كرد. او در اتوبيوگرافى اى كه به رشته تحرير درآورده، مى نويسد: «مهمترين رسالت يك رمان نويس، ايجاد فضايى مناسب براى برقرارى رابطه اى واقعى بين خواننده و قهرمان هاى داستانش است. فضايى كه گفتار، كردار و صفات قهرمانان داستان را به مانند يك انسان واقعى باوركردنى مى سازد.» از ويژگى هاى بارز «ترولوپ» ايجاد مرزى بارز بين داستان نويسى و واقعه نگارى است. داستان هايى كه او در فضاى شهر خيالى «بارست شاير» آفريده اولين سرى داستان هاى دنباله دار در ادبيات انگلستان است. او در يكى از همين داستان ها مى نويسد: «به راستى هيچ لذتى بزرگ تر از ايستادن در سرزمين خود نيست. چرا كه اين عشق هرگز تو را قال نمى گذارد.» «آنتونى ترولوپ» در ۲۵ آوريل ۱۸۱۵ در لندن ديده به جهان گشود. پدرش مردى ناكام بود و در هيچ يك از مشاغل خود چه وكالت و چه كشاورزى توفيقى نيافت. فقرى كه خانواده با آن دست به گريبان بود، «ترولوپ» را تا آخر عمر نسبت به اختلاف طبقاتى خشمگين ساخت. او در جايى مى نويسد: «غم انگيز است كه تمامى نويسندگان تواناى تاريخ با چنين مشكلى زاده مى شوند و بالاجبار تا مدت ها بايستى آن را تحمل كنند.» يكى از نويسندگان متاخر او درباره زندگى «ترولوپ» به اين نكته اشاره مى كند كه: «تنگدستى آنها تا حدى بود كه اكثر اوقات، توانايى پرداخت شهريه مدرسه او را نيز نداشتند.» به تدريج و با افزايش مشكلات مالى خانواده، همگى آنها به بلژيك مهاجرت مى كنند و در آنجا پدر خانواده چشم از جهان فرومى بندد و «ترولوپ» بيمار و دلشكسته به همراه مادر و خواهر و برادرش به آمريكا مهاجرت مى كنند تا شايد بتوانند زندگى خود را سامانى ببخشند، اما موفق نمى شوند و پس از پانزده سال سرگردانى به انگلستان بازمى گردند و بلافاصله مادرشان اقدام به نشر كتابى تحت عنوان «اخلاقيات محلى آمريكايى ها» مى كند كه با موفقيت همراه و خانواده تا حدى از فقر خلاص مى شود. «ترولوپ» كه در اين زمان جوانى ۱۹ساله بود براى كار به اداره پست مراجعت كرد و هفت سالى را در اين اداره به كار مشغول شد و سپس به سمت بازرسى منصوب و در ايرلند مامور به خدمت شد و ۳۳ سال در اين سمت خدمت كرد. تجربيات متنوع او در اين سال ها، الهام بخش خلق آثارى شد كه همگى در تاريخ ادبيات انگلستان ماندگارند. او در خلال اين وظيفه به عنوان ماموريت به كشورهاى زيادى از جمله مصر، كوبا، هند غربى و ايالات متحده سفر كرد. در سال ۱۸۶۷ «ترولوپ» به لندن بازگشت و از شغل دولتى خود استعفا داد و از اين پس به خلق داستان ها و رمان هايى روانشناسانه با مايه هايى از طنز هوشمندانه پرداخت. او در داستان نويسى عاداتى عجيب داشت به عنوان مثال او به طور متوسط هر روز قبل از صرف صبحانه هزار كلمه از داستانش را مى نوشت. به قول «فورو مروكس فورد» بزرگ ترين ويژگى نويسندگانى چون ترولوپ و جين آوستن در عادات غيراديبانه شان است. ظاهر نوشتن آنها با بزرگانى چون بالزاك و ديكنز كه براى نوشتن تشريفاتى خاص داشتند متفاوت است. آنها به مانند نوازندگان گيتارى هستند كه خوب مى نوازند ولى هيچ گاه ساز را مانند همه در دست نمى گيرند. موفقيت ادبى «ترولوپ» با انتشار چهارمين رمانش با عنوان «نگهبان» (WARDEN) آغاز شد كه در همان شهر خيالى «بارست شاير» اتفاق افتاد. داستان درباره زندگى كشيشى است كه به سوءاستفاده از منابع مالى خيريه براى اهداف شخصى متهم مى شود. اما سير موفقيت «ترولوپ» در اينجا متوقف نشد و با انتشار «روزنگار بارست شاير»، «خانه اى كوچك در آرلينگتون» و «آخرين روزنگار بارست» ادامه يافت كه اثر آخرين به عنوان بهترين رمان عمر نويسندگى او به شمار مى رود.«ترولوپ» در طول زندگى خود بيش از ۴۰ رمان، مقاله، سفرنامه و داستان كوتاه خلق كرد كه از آنها مى توان به «فرزندان دوك»، «نخست وزير» و «مى توانى او را ببخشى؟» اشاره كرد. اين نويسنده برجسته عاقبت در ۶ آوريل ۱۸۸۲ در زادگاه خود لندن درگذشت. آثار او در خلال جنگ جهانى دوم خوانندگانى بسيار داشت اما از اوايل دهه هفتاد با اينكه از ارزش تاريخى برخى از آثار او كاسته شد اما به عنوان نويسنده اى اخلاق گرا شهرت يافت.