ملیت : ایرانی - قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(ز 464 ق)، نویسنده. وى در اصفهان مىزیست و داعى اسماعیلیان در مغرب ایران و عراق بود. برخى منابع وى را پزشك دانسته و گفتهاند كه به واسطهى اعتقاد مذهبى خود مردم بر او سخت گرفتند و طغرلبیگ، شاه سلجوقى بر او بند نهاد و وى مجبور به توبه شد. در زمان پادشاهى آلب ارسلان به رى گریخت. وى مردى دانشمند بود و به خاطر فضل و دانش خود حتى در محافل اهل تسنن احترام بسیار داشت عبدالملك در مقام داعى در همهى فعالیتهاى جدید اسماعیلیان در قلمرو دولت سلجوقى دست داشت. مهمتر این كه او كسى بود كه زندگى حسن صباح را در خدمت نهضت اسماعیلى قرار دارد. وى، رییس مظفر ولایتدار دامغان را نیز به كیش اسماعیلى درآورد. گویند خط نیكویى نیز داشته است. ازآثارش: «العقیقه»، دربارهى عقاید اسماعیلى.
