ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1401 -1327/ 1323 ق)، مصحح، نویسنده، محقق و شاعر، متخلص به نوید. مشهور به معزالدین مهدوى. نسبش به امام موسى كاظم (ع) مىرسد. در اصفهان به دنیا آمد. علوم قدیمه را نزد اساتید وقت گذرانده، فقه و اصول و معانى و بیان را خدمت شیخ على مدرس یزدى و حكمت و فلسفه را نزد شیخ محمد خراسانى و عرفان و كلام را خدمت شیخ اسداللَّه ایزد گشست تحصیل كرد. در 1308 ش تحصیلات متوسطه را در دارالفنون به پایان برد و در 1311 ش از دانشسراى عالى تهران در رشتهى ریاضى و فیزیك و شیمى موفق به اخذ لیسانس گردید و سپس به خدمت وزارت فرهنگ درآمد. از آثار وى: رسالهاى در «رصد زیج»؛ رساله «پاندول فوكو»؛ تلخیص «همدان نامه»؛ «داستانهایى از پنجاه سال» یا «اوضاع اجتماعى نیم قرن اخیر»؛ «كشف اثر منار جنبان اصفهان»؛ تصحیح «ترجمهى صور الكواكب» عبدالرحمن صوفى؛ «دیوان» شعر.