ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
مدرس. تولد: 1287، تهران. درگذشت: مهر 1359. محمود هومن تحصیلات ابتدایى و متوسطه را تهران انجام داد. تحصیلات عالیه و مهندسى را نیز در دانشكدهى صنعتى ایران و آلمان به پایان رسانید. در سال 1312 تدریس شیمى معدنى و اصول تجزیههاى شیمیایى شعبهى مهندسى شیمى دانشكدهى صنعتى دانشگاه تهران را عهدهدار گردید. از سال 1315 تا 1322 مدیریت شعبهى مهندسى شیمى و استادى اصول تجزیههاى شیمیایى و شیمى معدنى به عهده وى واگذار شد. در سال 1327 براى تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیه اسلامى به دانشكدهى ادبیات دانشگاه تبریز انتقال یافت. بعدها در دانشگاه تربیت مدرس نیز به تدریس فلسفه پرداخت. از آثار اوست: از زندگانى چه مىدانیم؛ تاریخ فلسفه (1337)؛ حافظ چه مىگوید (1317)؛ زیست یا زندگى (درباره فلسفه، 1324). (1359 -1287 ش)، نویسنده و استاد دانشگاه. در تهران به دنیا آمد. وى پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه در زادگاهش، تحصیلات عالیه خود را در دانشكدهى صنعتى ایران و آلمان ادامه داد. در 1312 ش به تدریس شیمى معدنى و اصول تجزیههاى شیمیایى شعبهى مهندسى شیمى دانشكدهى صنعتى تهران پرداخت. او همچنین مدتى مدیریت شعبهى مهندسى شیمى و استادى اصول تجزیههاى شیمیایى و شیمى عدنى را به عهده داشت. در 1327 ش براى تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیهى اسلامى به دانشكدهى ادبیات تبریز رفت و مدتى نیز در دانشگاه تربیت معلم به تدریس فلسفه پرداخت. از آثار وى: «از زندگانى چه مىدانیم»؛ «تاریخ فلسفه»؛ «حافظ چه مىگوید»؛ «زیست یا زندگى».[1]
