ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1277 ش)، روزنامهنگار، مترجم و نویسنده. در اصفهان متولد شد. پدرش را در طفولیت از دست داد و تعلیم و تربیت او به مادرش كه دختر میرزااحمد صادقى، برادر آیتاللَّه شریعت نجفى شیرازى بود، منحصر شد. وى تحصیل را از پنج سالگى نزد معلمهاى كه مادرش به خدمت گرفته بود، آغاز كرد. پس از چندى مدرسهاى كه به طرز جدید در پشت باغ چهل ستون اصفهان تأسیس شده بود به تحصیل پرداخت و بعد از آن به مدرسهى اسلامیه رفت. از سنین كودكى به بیمارى فلجاطفال دچار و نیمى از بدنش بىحس شد. با این حال، از حركت و تلاش باز نایستاد. نخستین فعالیتش را از روزنامهنگارى آغاز كرد و در سال 1307 ش روزنامهى «اخگر» را از میرزا فتحاللَّه خان وزیرزاده تحویل گرفت. مدتى نیز مدیریت روزنامهى «باختر» را عهدهدار شد و روزنامهى «اصفهان» را نیز جایگزین روزنامه «اخگر» كرد. وى به كارهاى عامالمنفعه مىپرداخت از جمله تأسیس پرورشگاه كودكان بىسرپرست اصفهان، احداث قنات و غرس درختان بىشمار و آبرسانى به اراضى بایر، و نسبت به تأمین كار و درآمد براى روستاییان اصفهان كمك شایانى كرد. امیرقلى زبانهاى عربى، فرانسه و اسپرانتو را به خوبى مىدانست. از آثارش: ترجمهى «عروس فرغانه»، اثر جرجى زیدان؛ «غلبه بر ترس و گرسنگى»، ترجمه از عربى؛ «داستانهاى امثال»؛ «فرهنگ عوام»؛ «عبدالرحمن ناصر»، اثر جرجى زیدان؛ «كودك»، اثر ویكتور پوشه؛ «داستانهاى كوچك»، از اسپرانتو.