ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1299 ش)، نویسنده، مترجم و شاعر. وى نوادهى حاج محمدتقى امیرالامراء بود. در كرمانشاه متولد شد. در كودكى به تهران آمد، سپس به تبریز رفت و در آنجا تحصیلات ابتدایى خود را به پایان رساند. در سال 1314 ش به تهران بازگشت و دورهى متوسطه را تمام كرد، سپس از دانشكدهى ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال 1322 ش در دانشسراى عالى به تدریس پرداخت. در خلال این مدت موفق به اخذ دكترى ادبیات فارسى شد. از سال 1342 تا 1348 ش نمایندهى فرهنگ و هنر در آمریكا بود و پس از بازگشت به ایران در دانشكدهى ارتباطات اجتماعى و مدرسهى عالى ادبیات به تدریس پرداخت. در سال 1350 ش به دعوت دانشگاه یوتا به امریكا رفت و در سال در آنجا به تدریس پرداخت. در بازگشت، به استادى دانشگاه شیراز منصوب شد و سرانجام در سال 1364 ش بازنشسته گردید. برخى از آثار وى: فرهنگ كتاب «الابنیه عن حقایق الادویه»؛ ترجمهى «منظومهى سهراب و رستم»؛ ترجمهى «منظومهى فردوسى در تبعید»؛ ترجمهى «سفرنامهى گالیور»؛ «آشنایى با شكسپیر»؛ ترجمهى «مالك و زارع در ایران»؛ ترجمهى «بازگشت ده هزار یونانى»؛ ترجمهى «سفرنامهى فریزر»؛ ترجمهى «روس و انگلیس در ایران»؛ ترجمهى «سفرنامهى جكسن» یا «ایران در گذشته و حال».
