ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1356 -1294 ق)، عالم و نویسنده. در نجف متولد شد. میرزا محمد آقازاده ملقب به آقازادهى نجفى فرزند آخوند ملا محمدكاظم خراسانى، یكى از بنیانگذاران مشروطیت در ایران و از مراجع سهگانه مقیم نجف بود. وى علوم مذهبى را نزد پدر خود تحصیل كرد و از محضر ایشان موفق به گرفتن درجهى اجتهاد گردید. در سال 1325 ق به خراسان آمد. در مشهد مقیم شد و مجلس درسى در مسجد گوهرشاد براى تدریس علوم دینى به طلّاب دایر كرد. آیتاللَّه آقازاده در برقرارى و تقویت مشروطیت در ایران، در كنار پدر، بسیار كوشید. گرچه آقازاده در سال 1304 ش از شهر سبزوار به عنوان نمایندهى مجلس مؤسسان برگزیده شد ولى از سالهاى 1310 ش به بعد یكى از مخالفین جدى رضاشاه محسوب مىشد. آیتاللَّه محمد آقازاده به دلیل مخالفت با رژیم بازداشت شد و به یزد تبعید گردید. پس از چهار ماه مجدداً به مشهد برگشت و بعد از چند روزى حبس در زندان مشهد به تهران انتقال یافت. او در طى محاكمات ابتدائى در تهران به اعدام محكوم شد، اما به دلیل نفوذى كه در حوزهى علمیهى نجف داشت و نیز تلاش عدهاى از مراجع، این حكم لغو شد و ایشان به اقامت اجبارى در تهران محكوم گردید. آقازاده در تهران همچنان تحت مراقبت بود تا این كه دو سال پس از واقعهى خونین گوهرشاد، به دنبال یك بیمارى چشم از جهان فروبست. برخى تألیفات ایشان عبارتاند از: «القضاء والشهادات»؛ «مبحث الفاظ»؛ حاشیهى «كفایة الاصول»؛ «التقریرات».
