ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند شمسالعلماء گرگانى، در 1265 در تهران تولد یافت. تحصیلات ابتدائى را نزد معلمین خصوصى فراگرفت، سپس به آموختن صرف و نحو عربى و فلسفه و منطق پرداخت. پس از آنكه از این علوم بهرهى كافى گرفت. عازم هندوستان گردید. در آنجا غیر از زبانانگلیسى، ریاضیات عالى تحصیل نمود. پس از مراجعت به ایران مقارن مشروطیت داخل وزارت امور خارجه شد و لقب متینالملك گرفت. چندى مترجم در كابینهى وزارتى بود. بعد كارگزار محمره شد و سالها در آن سمت باقى ماند تا اینكه به وزارت جنگ انتقال یافت و درجهى سرهنگى به او دادند. در 1300 پس از قیام لاهوتى در آذربایجان و فرار وى به شوروى، دادگاهى براى رسیدگى به قیام و شورش لاهوتى در تبریز تشكیل شد. سرهنگ متینالملك قریب دادستان آن دادگاه بود. در كیفر خواست خود براى یازده افسر همكار لاهوتى تقاضاى اعدام نمود و دادگاه هم ادعانامه او را عینا تصویب كرد. وى مدتى رئیس كمیسیون سرحدى ایران و افغانستان گردید. بعد رئیس دفتر ستاد ارتش شد و با سرلشكر ضرغامى نزدیكى یافت. پس از ترور سرهنگ آقاخان خلعتبرى دادستان ارتش، او را به جاى وى برگزیدند. چند سالى دادستان ارتش بود تا او را كنار گذاردند. وفات وى در سال 1355 در تهران اتفاق افتاد. قریب مردى فاضل بود، طبع شعر هم داشت. ظاهرا مذهبى بود و در تمام مدت عمر ریش خود را نتراشید. در زمان رضاشاه دو نفر از افسران اجازه داشتند كه ریش خود را نتراشند، یكى سرلشكر ضرغامى و دیگرى همین سرتیپ قریب بود. (تو 1268 ش)، نویسنده. در همدان به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در مدرسهى علمیه و دارالفنون به پایان رسانید و از مدرسهى سیاسى فارغالتحصیل شد. بعد از فراغت از تحصیل عهدهدار مشاغل مختلفى از جمله: مترجمى زبان فرانسه در وزارت خارجه، دبیرى مدرسهى آلمانى، معاونت دارالترجمه وزارت خارجه، كارگزارى خوزستان، ریاست ستاد لشكر غرب، ریاست دفتر وزارت خارجه، بازرس مالى و دادستان ارتش بود. آثار وى: «طلوع آفتاب در اندلس»؛ «غروب آفتاب در اندلس».[1]
