ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
(وف 1336 ش)، پزشك و نویسنده. تحصیلات پزشكى خود را در فرانسه به پایان رساند. چند دوره از طرف مردم سمنان و دامغان و جندق وكالت مجلس را به عهده داشت. از رجال علم و ادب و از پزشكان بنام بود و در مجله «یغما» مقالات از او به چاپ رسیده است. در اواخر عمر كتابهاى خود را به كتابخانهى دانشكدهى پزشكى و كتابخانهى ملى اهدا كرد. آثار وى: «پزشكى قانونى»؛ «حفظ الصحهى عملى یا كلید صحت»؛ «دستور مادران جوان»؛ «سوزاك».[1] فرزند قربانخان، در 1254 ش متولد شد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتى وارد مدرسهى دارالفنون شد و به تحصیل فن پزشكى پرداخت و درجهى دكترا گرفت و به طبابت مشغول شد. به هنگام نهضت مشروطیت، مشروطهخواهان را یارى مىداد و با آنها حشر و نشر داشت و تدریجا در محافل اجتماعى و سیاسى تهران اسم و رسمى پیدا كرد و با بزرگان و سیاستمداران محشور و نزدیك شد. در انتخابات دورهى سوم مجلس شوراى ملى، از سمنان به وكالت انتخاب شد و در مجلس به فرقهى اعتدالىها ملحق شد و در انتخابات هیئت رئیسه جزء هیئت مباشرت مجلس گردید. در 1306 بنا به دعوت علىاكبر داور، به عدلیه رفت و رئیس پزشكى قانونى شد. سالیانى دراز در آن سمت بود و در دورهى نهم مجددا از سمنان به وكالت رسید. در ادوار دهم، یازدهم و دوازدهم نیز سمت خود را حفظ كرد. قزلایاغ مردى دانشمند و ادیب بود. چندى نیز در فرانسه به تحصیل و تمرین پرداخت. در اواخر عمر از طبابت اعراض نموده و ایام خود را به مطالعه و معالجه مىگذرانید. در 1334 قریب پانصد جلد از كتابهاى طبى خود را به كتابخانهى مجلس اهدا نمود. وفات او در سال 1336 ش اتفاق افتاد. تالیفاتى نیز در رشتهى پزشكى از خود باقى گذاشت.
