ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1318 -1235 ق)، مجتهد و نویسنده. وى برادر كوچكتر میرزا محمدباقر خوانسارى، مؤلف «روضات الجنات»، بود. وى پس از مدتى از زادگاه خویش، خوانسار، براى كسب تحصیل به اصفهان آمد و در زمرهى علماى طراز اول اصفهان قرار گرفت. بسیارى از علماى روحانى اصفهان از شاگردان او بودند. وى در سن 81 سالگى در نجف درگذشت و در وادى السالم به خاك سپرده شد. از آثار وى: «الاحكام الایمان»؛ «رسالهى عملیه»؛ «مجمع الفوائد، معدن الفوائد، مخزن الفوائد»؛ «مجموعة الرسائل»؛ «میزان الانساب»؛ «اصول الدین»؛ «التجوید»؛ «اصول آل الرسول»، در اصول فقه؛ «حاشیه ریاض»؛ «حاشیه قوانین» و چند اثر دیگر.