ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1355 ق). پزشك، نویسنده و شاعر. وى فرزند میرزا یوسفخان مستشارالدوله بود. تحصیلات خود را در رشتهى پزشكى در دانشگاه لندن به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران جزو پزشكان دربار ناصرى درآمد و از ظلّالسلطان پسر ناصرالدین شاه لقب حكیمباشى گرفت. اما چون استبداد قاجار و وضع نامطلوب سیاسى و اجتماعى ایران را تاب تحمل نداشت، به فرانسه رفت و تا پایان عمر در پاریس به سر برد. وى مجموعهى نفیسى از نسخ خطى فارسى گردآورى كرده بود كه پس از مرگ او توسط انتشاراتى «كواریچ» در لندن حراج شد. اثر وى: ترجمهى «مثنوى» مولوى است از فارسى به فرانسه. دو مجموعه منتخب از اشعار آزاد به نامهاى «گلزار معرفت» و «صبح امید» جداگانه به فرانسه ترجمه و در 1906 و 1907 م در لیدن منتشر شدهاند.
