ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1289 ش)، مترجم و نویسنده. وى قبل از مسافرت به آمریكا مدت ده سال در وزارت فرهنگ به معلمى و خدمات فرهنگى مشغول بود. در آمریكا به تكمیل تحصیلات خود در رشتهى آموزش و پرورش پرداخت و از دانشگاه كلمبیا فارغالتحصیل شد و در ضمن در دبیرخانهى سازمان ملل متحد به كار مشغول گشت. وى سپس به دانشگاه تهران منتقل شد و به استادى رسید و مدتى نیز ریاست دانشگاه مشهد را عهدهدار بود. از آثار وى: «تاریخ صنایع ایران، باستانشناسى،ترجمه؛ «جرج واشنگتن كارو»، ترجمه؛ «راهنماى صنایع اسلامى»، ترجمه؛ «طوفان»،ترجمه؛ «فسلفهى تاریخ»، ترجمه؛ «روش آموزش و پرورش در چند كشور: انگلستان، سویس و مصر»؛ «كتاب انگلیسى»، براى دورهى دبیرستان، به مشاركت على پاشا صالح.[1] مترجم. تولد: 1298. درگذشت: مرداد 1363. عبدالله فریار، میرزا آقاخان عصر انقلاب (وكیل مجلس از اردبیل در دورههاى پنجم و ششم از خلخال)، بود كه روزنامهاى به همین نام یعنى «عصر انقلاب»، منتشر مىكرد. تحصیلات وى در ایران و آمریكا صورت گرفته است. وى قبل از مسافرت به آمریكا مدت ده سال در وزارت فرهنگ به معلمى و خدمات فرهنگى مشغول بود. در آمریكا به تكمیل تحصیلات خود در رشتهى فارغالتحصیل شد و در ضمن در دبیرخانهى سازمان ملل متحد كار مىكرد. در موقعى كه سازمان مزبور خواست ادارهى اطلاعات را تأسیس كند، او را به ریاست آن انتخاب كرد. از آثار اوست: تاریخ صنایع ایران (كریستى ویلسن، 1317)؛ دكتر جرج واشنگتن كارو (شرلى گراهام و جرج لیپكم، 1332)؛ راهنماى صنایع ایران (م. س. دیماند، 1336)؛ روش آموزش و پروش در چند كشور؛ انگلستان و سوییس و مصر (ترجمه، 1320)؛ طرز اداره آموزشگاه (1317)؛ طوفان (جرج ر. استوارت)؛ فلسفه تاریخ (امرى نف، 1340)؛ كتاب انگلیسى (با مشاركت على پاشا صالح براى سال ششم دبیرستانها، 1323)؛ تخت جمشید (رایش اشمیت، ترجمه با همكارى دیگران، 1342)؛ مردمشناسى ایران (هنرى فیلد، 1343)؛ معمارى اسلامى ایران در دورهى ایلخانان (دونالد ویلبر، 1346). فرزند میرزا آقاخان عصر انقلاب، در 1288 متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در تهران به پایان رسانید و براى ادامه تحصیلات به انگلستان رفت. ابتدا لیسانس زبان و ادبیات انگلیسى و اقتصاد از دانشگاه لندن گرفت، سپس عازم آمریكا گردید و از دانشگاه كلمبیا فوقلیسانس در علومتربیتى دریافت كرد. آنگاه تحصیلات خود را در همان دانشگاه ادامه داد و درجهى دكتراى علوم تربیتى گرفت و به ایران بازگشت. چندى در دانشسراى عالى به استادى اشتغال داشت، مدتى هم بازرس فنى وزارت فرهنگ بود. در سال 1334 در حكومت علاء مدیركل اداره تبلیغات و معاون نخستوزیر شد. پس از سقوط كابینهى علاء به دعوت سازمان ملل به آمریكا رفت و ریاست ادارهى آموزش را در سازمان ملل عهدهدار شد. از مشاغل دیگر وى نمایندگى سازمان ملل با سمت دبیركلى در پاكستان بود. در آفریقاى شرقى و نیجریه نیز داراى همان سمت بود. پس از این ماموریت به ایران بازگشت و به معاونت وزارت علوم و آموزش عالى منصوب گردید. مدتى هم ریاست دانشگاه فردوسى را عهدهدار بود. آخرین سمت وى در ایران قائم مقامى دبیركل كمیتهى ملى پیكار جهانى با بیسوادى بود. آثار زیادى از اعلم از تالیف و ترجمه از او باقى مانده است كه بخشى از آنها عبارتند از: تاریخ صنایع ایران، تخت جمشید، راهنماى صنایع اسلامى، مردمشناسى ایران و روش آموزش در چند كشور. دكتر عبدالله فریار در سال 1356 درگذشت.
