ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1276 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. وى در دهكده كوهپر از توابع كلاردشت دیده به جهان گشود. در شانزده سالگى پس از طى تحصیلات ابتدایى جهت ادامهى تحصیل در تهران به محضر استادانى چون حاج شیخ على نورى حكمى و آقا میرزا طاهر تنكابنى حاضر گشت. فروزش به علوم فقه، منطق، فلسفه و اصول، ادبیات عرب و فارسى و ریاضیات آشنا بود و به اخذ نمره اول در میان داوطلبان دارالفنون در رشته ریاضیات و جغرافیا و تاریخ نائل آمد. در جریان فعالیتهاى سیاسى خویش روزنامهى «نجات ایران» را منتشر نمود كه پس از نشر چهار شماره توقیف گردید و به تبع آن فروزش مدتى زیر نظر پلیس در تبعید به سر برد. پس از آن در 1315 ش وارد خدمت اداره كل آمار و ثبت احوال گردید. از شهریور 1320 دوره جدید روزنامهى «نجات ایران» نیز انتشار یافت. از جمله آثارش: «ما و سید ضیاءالدین»، رساله سیاسى؛ «ارمغان جمهورى ازبكستان» یا «یادگار سفر تاشكند».[1] درگذشت: اسفند 1371. زینالعابدین فروزش مدیر روزنامهى «نجات ایران» بود.