ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1345 -1262 ق)، محقق، نویسنده و شاعر، متخلص به ربانى. ملقب به شمسالعلماء و مشهور به جناب. وى درقریهى گركان از توابع اراك متولد شد، علوم مقدماتى را در زادگاهش فراگرفت و براى ادامهى تحصیل به قم رفت و پس از آموختن فقه و اصول و تفسیر، به عتبات رفت و در محضر درس میرزا محمدحسن شیرازى و حاج میرزا حسین و حاج میرزا خلیل به تحصیل فقه و اصول پردات. آنگاه به هندوستان رفت و مدت ده سال در آن كشور به تدریس اشتغال داشت. پس از سفرى چند به قفقاز و استانبول، به تهران بازگشت و در این شهر مقیم شد. مدتى ریاست مدرسهى علمیه و سپس ریاست مدرسهى قاجاریه را عهدهدار بود و بعد به وزارت دادگسترى منتقل شد و به مستشارى دیوان تمیز منصوب گردید. سرانجام در تهران وفات یافت و در قبرستان ابنبابویه دفن گردید. از آثار وى: «رسالهى مقصد الطالب فى احوال اجداد النبى و عمه البیطاب»؛ «رسالهى منظوم در اصول»؛ «نور الحدیقه»؛ «حواشى روضه»؛ «حواشى معالم»؛ «تاریخ خطاطان»؛ «ابداع البدایع»؛ «تاریخ شعراء»؛ «رساله در معانى».
