مشاهیر ایران و جهان - شبستری، عبداللَّه

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س دهم ق)، دانشمند و شاعر. وى در ریاضى دست داشت و ساكن ماوراءالنهر بود و ولى در سال 926 ق به خاك عثمانى رفت و سلطان سلیم وى را اعزاز بسیار كرد و هر روز سى آقچه به او مى‏داد و هر دو یا سه ماه پنج هزار آقچه براى او مى‏فرستاد. او در این سفر مثنوى «شمع و پروانه» را به نام آن پادشاه سرود و نیز رساله‏اى در معما نوشت.[1] (ز 928 ق)، شاعر و نویسنده. از فرزندان شیخ محمود شبسترى بود. وى علاوه بر شاعرى در ریاضى نیز دست داشت. در سمرقند مى‏زیست. در 926 ق به عثمانى رفت و با قصیده‏اى به زبان فارسى بر تخت نشستن شاه سلیمان اول را شادباش گفت. سلطان روزى سى اقچه‏ى عثمانى برایش مستمرى تعیین كرد. او در همان سالهاى نخستین پادشاهى سلیمان درگذشت. از آثار وى: «شمع و پروانه»؛ «حاشیه‏ى شرح تجرید»؛ «حاشیه‏ى شرح مطالع» میرسید شریف؛ «رساله‏اى در چیستان».[2]