ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1374 -1286 ق)، عالم، ادیب، نویسنده و شاعر، متخلص به تائب. معروف به مسالهگو. او در مشهد رضوى ساكن بود. علم و ادب را فراگرفت و یكى از فضلاى بنام زمان خود شد. شیخ اسماعیل به تالیف و تصنیف در فنون مختلف پرداخت و آثار بسیارى به نظم و نثر از خود به جاى گذاشت. در مشهد درگذشت و در باغ رضوان دفن شد. از آثار وى: «عقاید الاسلام»، در اصول خمسه، كه گویا ترجمهى «عقاید الاسلام» تركى منسوب به مقدس اردبیلى است؛ «مرآه المتقین»؛ «مجلات المحققین»؛ «البلاغ المبین»؛ «معیار الفهم و منشار الوهم»؛ «تذكره المتقین»؛ مثنویهاى «انصاف نامه»؛ «بلبل نامه»؛ «تحفه نامه»؛ «تزویج نامه»؛ «توحید نامه»؛ «ثمرهى فوادیه»؛ «حیرت نامه»؛ «سعادت نامه»؛ «محبت نامه»؛ «نماز نامه» و مثنویهاى مختلف دیگر؛ «دیوان» شعر.