ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1396 -1338 ق)، عالم دینى، نویسنده، خطیب و واعظ. پدرش خاتم المحدثین محدث قمى و مادرش دختر آیتاللَّه حاج آقا احمد طباطبایى قمى بود. در قم به دنیا آمد و در مشهد نشو و نما یافت و مقدمات و ادبیات را در آنجا فراگرفت. در 1354 ق همراه پدر به نجف رهسپار شد و در آنجا سطح فقه و اصول را نزد آیتاللَّه حاج میرزا باقر زنجانى، از مدرسین بنام نجف، تحصیل كرد. در نوزده سالگى از علامه شیخ آقا بزرگ تهرانى اجازه روایت گرفت و یك سال بعد از آن پدرش، حاج شیخ عباس قمى، نیز به وى اجازه داد. او در نجف، در تصحیح، مقابله و آماده چاپ نمودن «سفینة البحار» و كتب دیگر همچون «الكنى و الالقاب» با پدرش همكارى كرد. پس از درگذشت پدر، در 1360 ق به ایران آمد و در قم، در محضر اساتید، به تكمیل تحصیلات خویش پرداخت و خارج فقه و اصول را به اختصار خواند و از محضر آیتاللَّه شیخ على محمد بروجردى و آیتاللَّه شیخ ابوالحسن مشگینى و آیتاللَّه حاج آقا حسن طباطبایى قمى و آیتاللَّه سید صدرالدین جزایرى بهره برد. اما بیشتر هم خویش را، بنابر توصیه پدرش، مصروف اخبار و احادیث مىنمود. در 1367 ق، به تهران آمد و به شیوهى پدر رشته وعظ و خطابه و تصحیح و تألیف كتب را برگزید. او كتابهاى چاپ نشده پدرش را تصحیح، تحشیه، مقابله، چاپ و منتشر كرد، كه از آن جمله مىتوان كتابهاى: «فوائد الرضویه»، «تحفة الاحباب»، «بیت الاحزان»، «تتمة المنتهى»، «كحل البصر»، «فصل و وصل»، «الدر النظیم» و «فیض العلام و وقایع الایام» را نام برد. او در واقعه 15 خرداد 1342 ش به همراه حدود پنجاه تن از علما و روحانیون بازداشت شد و مدتى زندانى بود. در شب دوازدهم محرم 1396 ق در تهران درگذشت. آیتاللَّه سید احمد خوانسارى بر وى نماز گزارد و پیكرش پس از تشییع با شكوه كمنظیرى، در تهران و قم، با حضور تمام مراجع تقلید وقت، در گلزار شیخان به خاك سپرده شد. از آثارش: كتاب «امام صادق (ع)»، در چهار مجلد بزرگ: 1- «زندگانى امام صادق (ع)»، در احوال، شخصیت، اخلاق و كلمات امام 2- «اصحاب امام صادق (ع)»، كه به عنوان كتاب برگزیده هفته كتاب سال 1375 ش، سیزدهمین دورهى كتاب سال جمهورى اسلامى، برنده جایزه بهترین كتاب مذهبى شد 3- «معاصرین امام صادق (ع)»، از خلفا و علما 4- «خویشاوندان امام صادق (ع)»؛ «كلام الملوك»، سخنان ائمه اطهار (ع).[1] حاج میرزا على بن العالم الجلیل و المحدث النبیل حاج شیخ عباس محدث قمى (صاحب مفاتیح الجنان و سفینه البحار و دهها كتب دیگر) از وعاظ بزرگوار و خطباء عالیقدر حاضر قم و تهرانست ولادت ایشان در سال 1338 قمرى در شهرستان قم واقع شده و پس از شش ماه كه از میلادش درگذشت. والدش وى را با خود به مشهد برده و در آنجا متوطن گردیده و دوران كودكى را در آنجا طى كرده و مقدمات را تا سیوطى در مشهد خوانده و در سال 1350 ق با معیت والدش مهاجرت به نجف اشرف و سطوح را از محضر مرحوم حجهالاسلام والمسلمین آقاى حاج میرزا باقر زنجانى تكمیل نموده و در اول ورودش به نجف كه مرحوم والدش كتاب وزین سفینهالبحار را طبع مىنمود ایشان در تصحیح و مقابله آن به والد ماجدش كمك و مساعدت مىنموده و نیز در تالیف و تصحیح كنى والالقاب در سفر لبنان با والدش همراهى نموده تا آن كتاب در صیدا به چاپ رسید و نیز در سایر مولفات به اندازه قدرت و استعاد با ایشان همكارى داشتند تا در سال 1359 كه والدش در نجف اشرف درگذشت و در صحن مطهر جنب قبر استادش علامه نورى مدفون گردید. مترجم معظم ما پس از فوت مرحوم والدش در سال 1360 ق به ایران آمده و چند سالى در قم از محضر اساتید حوزه علمیه خارج فقه و اصول را به طور اختصار خوانده و به واسطهى پارهاى از گرفتاریها به تهران مهاجرت و تا حال حاضر بیست و چهار سالست كه از طریق منبر و تبلیغ شفاهى خدمات ارزندهى نموده است. نگارنده گوید: سبك منبر جناب محدثزاده همان سبك مرحوم والدش مىباشد از حریم اخبار و احادیث اهلبیت علیهمالسلام خارج نمىشود با بیانى ملیح نشر معارف اسلامى نموده و مردم را به سوى اهلبیت رسالت هدایت مىنماید. آثار علمى و قلمى ایشان از این قرار است: 1- زندگانى امام صادق علیهالسلام در شش جزء. 2- كلامالملوك سخنان ائمه اطهار علیهمالسلام. 3- طبع تتمه المنتهى والدش. 4- طبع فوائد الرضویه آن مرحوم.