ملیت : ایرانی - قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(ز 1041 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به نبى. در قزوین به دنیا آمد و در آنجا نیز نشوونمایافت. پدرش از تجار آن شهر بود كه به مرض طاعون درگذشت. عبدالنبى در اوایل كار عزتى تخلص مىكرد و سپس تلخص خود را به نبى تغییر داد.در «فرهنگ سخنوران» و «هدیه العارفین» تخلص وى را زلالى قزوینى ذكر كردهاند.وى در جوانى به زیارت مشهد مقدس رفت و از آن جا به هند مسافرت كرد. سفرهایى به قندهار، لاهور و آگره نیز داشت. در 1022 ق به خاطر خویشى با میزرا نظامى قزوینى، از ملازمان بهادر میرزا امانالله، پسر مهابتخان و مدتى قصهخوان و كتابدار وى شد، بعد از مدتى به علت بیمارى به لاهور و از آنجا به كشمیر رفت و تا 1029 ق در پتنه بود. ظاهرا ملا عبدالنبى اولین كسى است كه ساقى نامهها را جمع كرد و «ساقىنامهى» پرتوى را بهترین ساقىنامه قرار داد. از زمان فوت وى اطلاعى در دست نیست، جز این كه تا 1041 ق، زمان تألیف «نوادر الحكایات»، زنده بوده است. از آثار وى: «دستور الفصحاء»؛ «نوادر الحكایات و غرایب الروایات» یا «بحر النوادر»، مجموعهاى از داستانهاى تاریخى پیامبران و امامان و شاهان و شاهزادگان، تذكرهى «میخانه»؛ «طراز الاخبار»؛ «دیوان» شعر.