ملیت : ایرانی - قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(ح 1031/ 1030/ 1029 -953 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به نقى. در كمره به دنیا آمد و در كاشان نشو و نما یافت. دانشهاى زمان را همان جا فراگرفت و به قول معاصر و معاشرش، تقىالدین اوحدى، به غایت فاضل و كامل شد. او گذشته از علوم رسمى زمان، در تصوف و عرفان نیز محقق و قائل به وحدت وجود بود. علینقى در كاشان با شاعرانى همچون وحشى بافقى و محتشم كاشانى معاشرت داشت. او سپس به اصفهان رفت و در آنجا با پیشهى شاعرى روزگار گذراند و از اطرافیان و مداحان حاتم بیگ، خواجه اعتمادالدوله صافى اردوبادى، شد. وى پس از مرگ پسرش، ابوالحسن، كه برایش حادثهاى سخت و دشوار بود، به كمره بازگشت و تا پایان عمر در آنجا زیست. پارهاى از منابع، وى را با عزالدین علینقى بن شیخ ابوالعلاء محمدهاشم طغایى كمرهاى فراهانى درهم آمیختهاند. از آثارش: خلاصه و منتخبى از قسمت متقدمین «خلاصة الاشعار» میر تقىالدین كاشانى؛ «دیوان» شعر.
