مشاهیر ایران و جهان - میرازده عشقی، محمد رضا

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)

(میرزاده) محمدرضا ابن (حاج سید) ابوالقاسم كردستانى، شاعیر ایرانى (و. همدان 1372 ه.ش.- مقت. تهران 1303 ه.ش./ 1342 ه.ق.). وى به آموختن ادب و شعر پرداخت. ذوق و احساسات ادبى او آمیخته با احساسات وطن پرستى و آزادیخواهى و اصلاح‏طلبى بود. در جسارت و از خود گذشتگى و بى‏باكى كم نظیر بود. عشقى در دوران جنگ جهانگیر اول به كشور عثمانى رفت و در دارالفنون آنجا تحصیل كرد. وى روزنامه «قرن بیستم» را كه حاوى مقالات و اشعار تند ضد هیئت حاكمه بود در تهران منتشر داد، و ظاهرا به سبب همین مقالات به دست دو تن ناشناس كشته شد و جسد او را در ابن بابویه به خاك سپردند. عشقى در اپراى معروف «رستاخیز» رستاخیز شاهان بزرگ ایران را نشان میدهد كه یكایك به صحنه مى آیند و به حال كشور ایران افسوس مى‏خورند و افتخارات دوره‏هاى گذشته را به یاد مى‏آورند. تابلوهاى «ایدآل» و «كفن سیاه» هر یك شامل انتقاد اوضاع اجتماعى ایران است. دیوان وى مكرر به طبع رسیده.