ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند میرپنج كاظمخان، متولد سال 1272 ش است. تحصیلات نظامى خود را در ایران و فرانسه به پایان برد و در قزاقخانه از افسران مورد توجه صاحبمنصبان روسى بود. در سال 1300 با درجهى سرهنگى به ریاست ستاد لشكر اول كه فرماندهى آن با رضاخان سردارسپه وزیر جنگ بود، انتخاب شد. چند سالى از نزدیك با رضاخان همكارى داشت تا به ریاست ادارهى قورخانه و مهمات كه بعدها تسلیحات نام گرفت رسید. در همین سمت درجهى سرتیپى گرفت. كلیهى صنایع نظامى كه در دورهى رضاشاه تاسیس شد، توسط او انجام گرفت. خرید كلیهى سلاحها نیز توسط او به مرحلهى اجرا درمىآمد. چندین سفر به آلمان رفت و سلاحهاى آلمانى را در ارتش ایران جایگزین سایر تسلیحات نمود. در سال 1322 مدت كوتاهى در كابینهى على سهیلى به وزارت پیشه و هنر و بازرگانى منصوب شد. چون تمایلات به همسایهى شمالى داشت، در آن روزها كارش رونق گرفت. ژنرال آجودان و رئیس دفتر نظامى شاه گردید و در سفر و حضر با شاه به سر مىبرد. هنگام ملاقات شاه با روزولت و استالین و چرچیل كه براى كنفرانس سران به تهران آمده بودند، او یكى از سه نفر همراهان بود. بعد از چندى به وابستگى نظامى ایران در شوروى منصوب شد، چند سال در آنجا بود و درجهى سرلشكرى گرفت. در 1325 معاون ستاد ارتش گردید، دو سال آن سمت را به عهده داشت تا اینكه بازنشسته شد. او از عمر طولانى برخوردار گردید، در سن 90 سالگى در تهران درگذشت. از رجال فهیم و درستكار و مودب بود، زبان فرانسه و آلمانى را بسیار خوب مىدانست، از ادبیات فارسى بهره برده بود. در بیست سال آخر عمر در بانك سپه ریاست یكى از ارگانهاى بانكى را عهدهدار شده بود.
