ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
از وكلاى مبرز و مشهور دادگسترى در نیم قرن اخیر است. در 1287 ش تولد یافت. پدرش حاجآقا نورالله كرمانشاهى سردفتر اسناد رسمى بود. در سال 1311 از مدرسهى سیاسى درجهى لیسانس گرفت و براى ادامهى تحصیل از طرف دولت به اروپا رفت. دورهى لیسانس و دكترا را طى كرد. در 1317 به استخدام دادگسترى درآمد و مراحل قضائى را در سمتهاى دادیار، بازپرس، رئیس دادگاه جنحه و رئیس شعبه استیناف طى نمود. پس از آنكه كاملا به رموز قضائى آشنا شد و فوت و فن كار را یاد گرفت، از شغل قضاوت كنارهگیرى كرد و به كار وكالت دادگسترى پرداخت. احاطهى وى به قوانین اروپائى و چند سال سابقهى قضاوت و برخوردارى كامل از نطق و بیان و استدلال، به زودى او را مشهور خاص و عام كرد و در تهران به عنوان یك وكیل مبرز و موفق معرفى شد به طورى كه در مدت كوتاهى دارالوكالهى او به وسیلهى چندین وكیل و كارمند اداره مىشد و كمتر اتفاق مىافتاد محاكمهى مهمى انجام بگیرد و یكى از اصحاب دعوى، دكتر شاهكار را به وكالت انتخاب ننماید. همزمان با اشتهار در كار وكالت و گرفتن حقالوكالههاى كلان، صاحبالاف والوفى شد و زندگى مجللى براى خود تدارك دید و تدریجا سوداى سیاست نیز در سر پرشور او به وجود آمد و كاندیداى نمایندگى مجلس شد و در دورهى هیجدهم از تهران به مجلس رفت و دورهى نوزدهم نیز این سمت را براى خویش حفظ نمود. در مجلس هم با استفاده از قدرت بیان و احاطه به فن خطابه به اصطلاح گل كرد و جزء وكلاى متنفذ قرار گرفت ولیكن در اواخر دورهى نوزدهم فوقالعاده مغرور شد و حرفهائى كه نبایستى بزند، بیان كرد و با لوایح دولت وقت به مخالفت پرداخت و لاجرم مورد بغض و كینه قرار گرفت. نه تنها او را در ادوار بعدى به مجلس راه ندادند، بلكه در كارهاى وكالت دادگسترى نیز مساعدتى با او نشد و تدریجا در زمرهى افراد فراموش شده قرار گرفت. وفات او در سن 70 سالگى اتفاق افتاد. نام خانوادگى او ابتدا آلآقا بود، پس از مراجعت از اروپا به شاهكار تغییر داد.
