ملیت : ایرانی - قرن : 2 منبع : مشاهیر زنان ایرانی و پارسی گوی
قرن دوم هجرى، مادر جعفر (حدود 187 -150 ق) و فضل (198 -148 ق) و همسر یحیى برمكى (190 ق). برمكیان از خاندانهاى ایرانى بودند كه وزارت خلفاى عباسى را برعهده داشتند. فضل و جعفر در دربار هارونالرشید (193 -170 ق) خلیفه عباسى، نفوذ و قدرت فراوانى داشتند و حكومت ولایات متعدد و پهناورى در ایران در دست آنان بود. هارون بدانان بدگمان شد و فضل و جعفر را كشت، یحیى و سه پسر دیگرش توقیف شدند و اموال و دارایىهاى آنان مصادره گردید. امجعفر، همسر یحیى و مادر جعفر و فضل، از اوج ثروت و مكنت و شكوه به زیر آمد و به فقر و ذلت گرفتار شد. یكى از بزرگان آن زمان گوید كه روز عید قربان به دیدار مادرم رفتم. پیرزنى سخنور و محترم را در نهایت افسردگى دیدم. مادرم مرا امر به اكرامش نمود. و گفت كه مادر جعفر برمكى است. وى خطاب به من گفت: پسرم، دنیا، لباسى است عاریتى كه مالكش از تن بیرون كرده و رد نماید. از عجایبى كه دیده بوده بود سؤال شد. گفت: عجب آنكه در حال زندگانى پسرم در ایام عید، چهارصد كنیز در برابرم مىایستادند، باز گلایهمند بودم كه پسرم در ایفاى حقوق مادرى كوتاهى مىكند، اما اكنون در این عید تمام آرزویم اینست كه دو تا پوست گوسفند قربانى داشته باشم كه یكى را فرش و دیگرى را لحاف خود نمایم. پس بىاندازه اندوهگین شد و گریست و پانصد درهم به او بخشیدم. به حدى خوشحال شد كه نزدیك بود بمیرد.
