ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
در 1267 در تهران متولد شد. بعد از انجام تحصیلات مقدماتى و متوسطه وارد مدرسهى افسرى ژاندارمرى شد و دورهى مدرسهى مزبور را پایان داد. چندى هم در ادارهى پلیس تهران بود. بعد از كودتاى 1299 به ارتش منتقل شد و درجهى سرگردى گرفته، فرماندهى گردان گردید. در شورش عشایر فارس، به همراه سرلشكر شیبانى به شیراز رفت و با گردان خود رشادتهاى زیادى به خرج داد. در 1310 پس از بازگشت از سفر جنگى فارس، با درجهى سرهنگى فرمانده فوج بهادر شد. دو سال در سمت مزبور انجام وظیفه كرد تا به فرماندهى تیپ كردستان منصوب شد و به اوضاع آشفتهى آنجا سر و صورتى داد و مقربالقلوب شد. از آنجا به فرماندهى لشكر كرمان گمارده شد و در همان سمت درجهى سرتیپى گرفت و تا سال 1320 در همان سمت بود. روزى كه رضاشاه پس از استعفا از سلطنت از راه اصفهان به كرمان رفته بود، فرمانده لشكر، همان روز شهر كرمان را ترك كرده از ملاقات با رضاشاه خوددارى نمود. از این اقدام، رضاخان سخت عصبانى شد و به فرزندش دستور داد او را تغییر دهد. محمدرضا دستور پدر را اجرا نمود و او را از كرمان تغییر داد ولى پس از خروج شاه از ایران، فرماندهى لشكر فارس را به او سپرد. چندى در فارس باقى ماند تا به تهران احضار گردید. پس از بازنشستگى، به كارهاى كشاورزى پرداخت و در 1340 درگذشت. (وف 1340 ش)، نویسنده. خدمت خود را در پلیس و ژاندارمرى سابق شروع نمود. وارد خدمت ارتش شاهنشاهى شد. وى در اغلب عملیات نظامى كه براى استقرار و نظم بوده شركت مىكرده، بعد از 1320 ش به تقاضاى خود بازنشست شد و تا پایان عمر به امور كشاورزى پرداخت. اثر وى «موتورهاى هواپیمایى و ساختمان كار آنها» مىباشد.[1]