ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
مدرس، واعظ. تولد: 1284، تربت حیدریه. درگذشت: 1359، تهران. حسینعلى راشد تحصیلات مكتبى و طلبگى را در تربت حیدریه و مشهد انجام داد و بعد به نجف رفت. در بازگشت به امور دینى و منبرى پرداخت. مدتى از ایام را در اصفهان به این امور پرداخت. از زمانى كه رادیو تأسیس شد، برنامه وعظ آنجا را در عهده گرفت. او حدود چهل وعظ هفتگى از رادیو كرد. وى سالهاى دراز در دانشگاه تهران (دانشكده الهیات و معارف اسلامى)، و نیز در مدرسه سپهسالار تدریس كرد. از نوشتههاى او دو فیلسوف شرق و غرب: ملا صدرا و اینشتین چند بار چاپ شده است (چاپ اول 1318). مجموعه سخنرانىهاى او در رادیو، در شش جلد به چاپ رسیده است. از وعاظ و خطباء و منبرىهاى معروف و مشهور ایران، در 1276 در كاریزك تربت حیدریه متولد شد. پدرش شیخ عباس تربتى در كسوت روحانیت و به شغل وعظ و خطابه اشتغال داشت. راشد از 7 سالگى تا 16 سالگى در تربت حیدریه مقدمات زبان و ادب فارسى و عرب، صرف و نحو، منطق و معانى بیان را فراگرفت، سپس وارد حوزهى علمیه مشهد شد و نزد حاجآقا حسین قمى و آقازاده خراسانى و آقابزرگ كه هر سه از علماى طراز اول بودند، علم اصول و فلسفه قدیم را به تفصیل تحصیل نمود. در 28 سالگى عازم نجف اشرف شد ولى مدت توقف او طولانى نشد و به ایران بازگشت. چندى در شیراز و زمانى در اصفهان به كار وعظ و خطابه مشغول بود. پس از واقعهى مسجد گوهرشاد، او را در اصفهان بازداشت كردند و چندى در زندان به سر برد. بعد به تهران آمد و در شركت مطبوعات استخدام شد كه كار او غلطگیرى كتابها بود. در آن شركت بود كه یادداشتهاى خود را تنظیم نمود و تحت عنوان دو فیلسوف شرق و غرب انتشار داد. در همان زمان در روزنامههاى ایران و اطلاعات و مجلات مهر و ایران امروز مقاله مىنوشت. در سال 1320 او را براى ایراد یك سلسله سخنرانىهاى مذهبى به رادیو تهران دعوت كردند و قریب سىسال همه هفته یك سخنرانى از او پخش مىشد كه مجموعه سخنرانىهاى او در مجلات چاپ و نشر یافته است. همزمان با سایر كارها براى تدریس به مدرسه عالى سپهسالار دعوت شد و چندى بعد استاد دانشكده معقول و منقول كه بعد الهیات و معارف اسلامى نام گرفت، گردید و در دورهى لیسانس و دكتراى فلسفهى قدیم تدریس مىكرد. در انتخابات دورهى هفدهم از طرف بازاریان تهران كاندیداى انتخابات شد و بدون اینكه خود در این زمینه فعالیت كرده باشد، به آراء طبیعى مردم به مجلس شوراى ملى رفت ولى چون محیط مجلس را مناسب ندید، چند جلسهاى بیش در مجلس نماند و خود را كنار كشید. راشد مردى به تمام معنى دانشمند و روشنفكر و راستگو و سادهدل بود. آنچه بدان معتقد بود بر زبان جارى مىساخت، منبر را هرگز وسیلهى كسب قدرت مادى و معنوى نكرد. در فلسفهى قدیم ید طولانى داشت. در 1360 در تهران درگذشت.
