ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1282 در تهران تولد یافت. تحصیلات مقدماتى را در مدرسهى سنلوئى پایان داد و دیپلم خود را از دارالفنون گرفت. از طرف دولت براى ادامهى تحصیل به اروپا رفت، در علم حقوق لیسانس و دكترا گرفت. پس از مراجعت به ایران، وارد دادگسترى شد. تمام مراحل را از دادیارى و بازپرسى، ریاست دادگاه شهرستان و ریاست دادگاه استان طى كرد. چندى رئیس دفتر و مدتى رئیس كارگزینى بود، بعد به مقام مدیركل ادارى رسید. در سال 1330 در كابینهى حسین علاء، امیرعلائى وزیر وقت دادگسترى او را به معاونت وزارتخانه معرفى و پس از چندى كفیل وزارتخانه شد. در دوران كفالت دست به تغییراتى زد از جمله حائرى شاهباغ، دادستان كل را تغییر داد و جمالالدین اخوى را به جاى او نشانید. سمیعى چندى با سمت وابسته اقتصادى ایران به فرانسه رفت. این ماموریت از این نظر به وى داده شد كه بتواند در بیمارستان بسترى و خود را معالجه نماید. بیمارى وى طولانى شد و در سال 1333 درگذشت. سمیعى از قضات مطلع، باسواد و بىغرض بود. از مال دنیا طرفى نبست. تالیفاتى در حقوق جزا از او انتشار یافت. مدت كوتاهى هم استاندار تهران شد. (1331 -1284 ش)، استاد دانشگاه و نویسنده. در تهران متولد شد. تحصیلات مقدماتى را در مدرسهى سنلویى شروع كرد و در سال 1306 ش از مدرسه حقوق موفق به اخد مدرك لیسانس گردید. سپس به فرانسه رفت و در سال 1312 ش دكتراى حقوق گرفت. به ایران مراجعت كرد و در زمان داور ریاست ادارهى معادن را بر عهده گرفت. بعد از فوت داور عهدهدار وزارت دادگسترى شد و در تمام طول عمرش مشغول به خدمات دولتى مختلف بوده است. در تمام مدت سمت استادى دانشگاه را داشت. وى در ابنبابویه در مقبرهى خانوادگى مدفون شد. اثر وى «حقوق جزا» است.[1]
