ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1301 در سارى متولد شد. پدرش كاظم سعید كارمند دولت بود و به امر كشاورزى هم اشتغال داشت. وى پس از اخذ دكتراى پزشكى در تهران عازم پاریس شد و درجهى تخصصى در گوش و حلق و بینى گرفت و پس از ورود به ایران، به استخدام در اداره كل راهآهن درآمد. مدتى پزشك بهدار راهآهن سارى بود. بعد به تهران منتقل شد و تدریجا به ریاست بهدارى راهآهن منصوب گردید. در سال 1342 با حمایت دائى و پدرزنش اسمعیل سنك، به وكالت مجلس برگزیده شد و در ادوار بیستودوم و بیستوسوم و بیستوچهارم، این سمت را احراز كرد و مدتها نایب رئیس مجل و سپس دو سه ماهى هم رئیس شد. وى در تشكیل كانون مترقى و حزب ایراننوین و حزب رستاخیز مشاركت داشت و از بنیانگذاران هر سه بود و در كنار كارهاى سیاسى به دادوستد و تجارت هم وارد شد ولى مثل اینكه تاجر خوبى نبود، در كارها توفیقى نیافت. بعد از سقوط رژیم سلطنتى محاكمه و سپس به جوخهى آتش سپرده شد.
