ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
فرزند محمد حسنخان اسعدالدوله، در 1275 ش در شیراز متولد شد. تحصیلات ابتدائى را در شیراز و تحصیلات متوسطه را در مدرسهى شرف مظفرى در تهران انجام داد و وارد مدرسهى قزاقخانه شد و پس از طى دورهى آموزشگاه دیویزیون قزاق در 1294 با درجهى نایب سومى وارد خدمت شد. چندى در اتریاد تبریز و زمانى در اتریاد رشت خدمت كرد و در قشون متحدالشكل فرمانده گردان شد و درجهى یاورى گرفت. چندى فرمانده گردان مختلط ساوجبلاغ بود و چندى فرماندهى هنگ ماكو را عهدهدار شد. با درجهى سرهنگى مدتى در اداره امنیه مملكتى بعنوان بازرس درجه یك مأموریت یافت و سرانجام معاون اداره پیاده نظام ارتش شد ولى ناگهان بدستور رضاشاه از خدمت ارتش اخراج شد و به كار كشاورزى پرداخت. بعد از شهریور 1320 عدهاى از اینگونه افسران كه بدون دلیل یا در اثر سعایت دیگران مغضوب واقع شده بودند، به خدمت دعوت شدند از جمله همین سرهنگ محمد باقر هوشمند افشار بود كه با شفاعت میرزا كریم خان رشتى نزد شاه به خدمت دعوت شد و به ریاست اداره دژبان مركز منصوب گردید و درجهى سرتیپى گرفت. پس از مدتى فرماندهى لشكر كردستان به او واگذار گردید. در این مأموریت با جدیت تمام، امنیت را در منطقه برقرار نمود. پس از ایجاد آرامش، فرماندهى لشكر دوم مركز به او تفویض گردید. در شورش عشایر فارس در 1325 فرمانده ستون اعزامى از تهران شد. در سال 1327 بعلت هفت سال توقف در درجهى سرتیپى با سپهبد رزمآرا رئیس ستاد برخورد شدیدى پیدا كرد و خواستار درجهى سرلشكرى شد. رزمآرا زیربار نرفت و او هم تعرضا استعفا داد و براى امرار معاش راننده تاكسى شد. این اقدام یك سرتیپ ارتش كه راننده تاكسى شده بود سر و صداى زیادى بلند كرد و مطبوعات این خبر مهم را همه روزه در جراید منعكس مىساختند و مردم براى دیدن او در كنار خیابانها مىایستادند تا او را ببینند. رزمآرا طى نامهاى از وى خواسته بود كه از این لجبازى و جنجالى كه برپا كرده بود دست بردارد، ولى سرتیپ زیربار نرفت و پیغام داد كه اگر از اینكار جلوگیرى كنید به سیراب فروشى مشغول خواهم شد.
