ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1268 متولد شد. تحصیلات مقدماتى را انجام داد و به آموختن زبان و ادبیات فارسى و عربى پرداخت و دروس حوزهاى را تا سطح فراگرفت. در نهضت مشروطیت فعالیت داشت و در روزنامههاى مقاله مىنوشت. در 1301 ش وارد حزب رادیكال داور شد و امتیاز روزنامهى اتحاد را گرفت و از طرفداران سردار سپه و مخالفین احمدشاه شد. روزنامهى اتحاد در آن ایام از جراید معتبر بود و مطالب آن خوانندهى زیادى داشت و در جهت تضعیف قاجاریه گام برمىداشت. مدیر و موسس آن به پاس خدمات مطبوعاتى خود، به دستور سردار سپه در دورهى پنجم از لاهیجان به وكالت مجلس انتخاب شد و ظاهرا جزء طرفداران حكومت رضاخان بود ولى گاهى نیز جانب مدرس را مىگرفت و با او همكارى مىكرد. در سفر جنگى رضاخان به خوزستان كه بدون اطلاع مجلس انجام گرفته بود، در جلسات سرى مجلس، مدرس و عدهاى از دوستان او عمل سردار سپه را تقبیح نمودند، از جمله سید كاظم سركشیكزاده هم با آنان هماهنگى نموده بود. جریان جلسهى سرى مجلس توسط سرتیپ یزدانپناه حاكم نظامى تهران و سرهنگ كریمآقا بوذرجمهرى كفیل بلدیه به اطلاع سردار سپه رسید و كینه او را در دل گرفت. در جریان خلع قاجاریه و تفویض سلطنت به رضاخان، با وجود تلاش و فعالیت همهجانبهى او باز هم كینهى فرمانده كل قوا از او زائل نشد و از انتخاب او در دورههاى بعد جلوگیرى شد. نهایت داور توانست رضاشاه رانسبت به دعوت او به عدلیه جلب نماید. از این رو او را با رتبهى قشائى به ثبت كل بد و سمت ریاست بازرسى را به او داد. در 1308 زینالعابدین رهنما مدیریت روزنامهى یومیه و رسمى ایران را به او سپرد و خود فقط صاحب امتیاز بود. چند سالى نیز مدیریت ایران را انتشار داد ولى بعد تعطیل كرد. پس از استعفاى رضاشاه، مجددا براى بار سوم روزنامهى امید انتشار یافت و بیش از هر روزنامه حمله به رژیم گذشته در آن منعكس بود. مخصوصا در محاكمات عمال نظمیه در دیوان كیفر، مطالب تندى علیه شاه سابق مىنوشت. این بار هم امید دوام زیادى نكرد و تعطیل شد. سركشیك زاده در 1334 در تهران درگذشت.
