ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
فرزند محمد على، در 1282 متولد شد. پس از انجام تحصیلات ابتدائى و متوسطه وارد مدرسهى نظام قزاقخانه شد و دورهى دو سالهى مدرسهى نظام را گذرانید و به درجهى نایب دومى نائل شد. از سال 1300 تا 1320 در غالب جنگهاى داخلى شركت داشت. در لرستان و آذربایجان و كردستان در جنگهاى متعددى مشاركت نمود و چند بار به سختى مجروح شد. چند بار تحت عمل جراحى قرار گرفت و آثار جراحات گلوله در پاهاى وى هویدا بود و هنگام راه رفتن مىلنگید. نشانهاى جنگى بسیارى گرفته بود. پس از تبعید رضاشاه و بازنشسته كردن افسران قدیمى، میدان براى افسران تحصیلكرده و جدى خالى شد. همایونى با درجهى سرهنگى به فرماندهى لشكر خوزستان منصوب شد. مدتى در آن سمت بود و درجهى سرتیپى گرفت و فرماندهى لشكر كردستان و سپس لرستان را به او واگذار كردند. در قیام پیشهورى در تبریز و قاضى محمد در كردستان، او دستاندركار بود و براى سركوبى آنان خدماتى انجام داد و در نتیجه یك سال ارشدیت گرفت و در سال 1326 درجهى سرلشكر دریافت كرد. زمانى كه سپهبد رزمآرا به نخستوزیرى منصوب شد، همایونى به نخستوزیرى منتقل گردید و ریاست كل بازرسى نخستوزیرى را عهدهدار شد. پس از قتل رزمآرا از كار كنارهگیرى نمود و بازنشسته شد. در انتخابات زمستانى دورهى بیستم، سرلشكر همایونى از تهران كاندیداى نمایندگى مجلس شد و سرانجام به مجلس راه یافت و در ادوار بیست و یكم و بیست و دوم و بیست و سوم از كوهدشت به وكالت انتخاب گردید. در دورهى اخیر رئیس سنى مجلس شوراى ملى شد و چون سنش از هفتاد تجاوز كرده بود، دیگر به مجلس راه نیافت. در سن 90 سالگى در تهران درگذشت.
