ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
فرزند محمد همایونفر ملقب به معزز دیوان، در 1290 در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدائى را در دبستان تربیت و شرف مظفرى و تحصیلات متوسطه را در دارالمعلمین باتمام رسانید و براى ادامه تحصیلات عازم اروپا شد و در پاریس ادامه تحصیل داده در رشتهى معدن درجهى مهندسى گرفت و سپس دیپلم مهندسى نفت را دریافت كرد و مدتى نیز در امریكا در زمینههاى تخصصى خود كارآموزى نمود. در 1318 به ایران بازگشت و در وزارت پیشه و هنر مشغول كار شد و در هنرسراى عالى نیز به تدریس نفت و متالوژى پرداخت. از جمله مشاغل وى عبارتند از: ریاست كارخانه گلیسیرین و صابون، ریاست اداره اروپائى بانك صنعتى و معدنى، ریاست اداره كل معان فلز، ریاست قسمت بازرگانى سازمان برنامه، ریاست مناطق نفتخیر شركت ملى نفت ایران پس از خلع ید، ریاست هیئت مدیره و مدیر عامل شركت سهامى شیمیائى ایران، مدیر عامل بنگاه مستقل آبیارى، سرپرست جلب حمایت سرمایههاى خارجى. مهندس همایونفر در سال 1343 در كابینه حسنعلى منصور به معاونت فنى نخستوزیرى تعیین گردید و پس از آن به سمت استاندار آذربایجان غربى منصوب شد و بعد به استاندارى اصفهان منصوب گشت. وى آثارى در رشتههاى تخصصى خود انتشار داده است كه مهمترین آنها كتاب «طرح آب و برق و اصلاحات ارضى» است. (تو 1290 ش)، نویسنده. در تهران به دنیا آمد. وى تحصیلات ابتدایى را در مدارس تربیت و شرف مظفرى و متوسطه را در دارالمعلمین و شرف مظفرى به پایان رساند. او در 1310 ش براى ادامهى تحصیل به فرانسه رفت و پس از شش سال موفق به اخذ دیپلم در رشتهى مهندسى از مدرسهى عالى معدن سنت اتین گردید. او همچنین موفق به دریافت دیپلم مهندسى نفت از دانشگاه استراسبورگ فرانسه شد. وى پس از اتمام تحصیلات عالى به آمریكا رفت و در امور مهندسى معادن و كارخانجات مخصوصا نفت مشغول كار شد و در 1319 ش به ایران بازگشت و عهدهدار مشاغلى از جمله: ریاست ادارهى معادن و اكتشافات بانك صنعتى، ریاست بازرگانى در سازمان برنامه، عضو كمیسیون نفت، ریاست مناطق نفتخیز و مدیرعامل بنگاه مستقل آبیارى بود. وى به زبانهاى فرانسه و انگلیسى تسلط داشت و مدتى استاد رشته نفت و متالوژى در هنرسراى عالى بود. از آثارش: «دردهاى صنایع ایران و طرح ادارهى امور آن»؛ «نفت در دنیا و ایران»؛ «طرح آب و برق و اصلاحات ارضى».[1]
