ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند میرزا حسینخان اعظمالدوله كرمانشاهى است. در 1282 متولد شد. پس از انجام تحصیلات ابتدائى و متوسطه وارد مدرسهى عالى حقوق شد و در 1307 از آن مدرسه لیسانس گرفت و جزء اولین دسته محصلین اعزامى به اروپا، به فرانسه رفت و در رشتهى امور اقتصادى و مالیه از دانشگاه پاریس دكترا دریافت نمود. در سال 1313 پس از مراجعت به تهران، به دانشیارى و معاونت دانشكدهى حقوق و علوم سیاسى و اقتصادى كه تازه تاسیس شده بود منصوب گردید. در آن تاریخ علامه علىاكبر دهخدا ریاست دانشكده را عهدهدار بود. پس از چهار سال مقام استادى گرفت و از معاونت دانشكده كنارهگیرى كرد و به ریاست دبیرخانه دانشگاه برگزیده شد. در دورهى چهاردهم مجلس شوراى ملى، از طرف كرمانشاه به وكالت برگزیده شد. در 1325 به ریاست دانشكدهى حقوق و معاونت دانشگاه تهران رسید و به هنگام نخستوزیرى حكیمالملك در 1326 معاونت پارلمانى نخستوزیر را پیدا كرد. در آذرماه 1327 در كابینهى ساعد، وزیر فرهنگ شد و تا پایان سال 1328 آن سمت را داشت. در مهرماه 1329 در ترمیم كابینهى سپهبد رزمآرا به جاى دكتر شمسالدین جزایرى مجددا خلعت وزارت فرهنگ پوشید تا در 11 اسفند با قتل رزمآرا از وزارت ساقط شد. وى در تمام مدتى كه به مشاغل اجرائى یا قانونگزارى اشتغال داشت، تدریس خود را در دانشگاه تعطیل نكرد. تدریس حقوق تجارت و بانكدارى با او بود. در روز 27 اسفند 1329 در مقابل در ورودى دانشكدهى حقوق هدف گلولهى شخصى به نام نصرتالله قمى قرار گرفت و پس از چند روز دار فانى را وداع گفت. ظاهرا قاتل از داوطلبان كنكور دانشكدهى حقوق بوده است كه به علت عدم توفیق دست به چنین كار زد. نصرتالله قمى در دادگاه جنائى تهران محاكمه و به اعدام محكوم شد. دكتر زنگنه مردى آرام، با پرنسیب، كمحرف و لجوج بود. به علت انتصاب وى به یك خانوادهى ثروتمند كه خود نیز از ثروت بهرهى كافى برده بود، مورد علاقهى آزادیخواهان نبود و جراید آن روز مرتبا او را مورد حمله قرار مىدادند. وكالت قاتل را دو تن از وكلاى مجلس كه در آن روز عضو جبهه ملى بودند، قبول كردند ولى كارى از پیش نبردند. دادگاه جنائى حكم اعدام قاتل را صادر كرد و پس از چندى حكم به مرحلهى اجرا درآمد. از تالیفات او كتاب حقوق تجارت و كتاب بانك و بانكدارى است.
