ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
از قضات معروف و مشهور و دانشمند ایران در پنجاه سال اخیر است. وى در 1271 ش در شهر رشت تولد یافت. تحصیلات قدیم و جدید را در ایران فراگرفت و در 1306 ش وارد تشكیلات قضائى ایران شد و تمامى مراحل قضائى را از دادیارى، بازپرسى، دادستانى، ریاست دادگاه شهرستان، ریاست دادگاه استان و دادیارى و مستشارى دیوانعالى كشور طى نمود. سالیان دراز ریاست شعب مختلف دیوانعالى كشور با او بود و سرانجام به ریاست دادگاه عالى تجدید نظر انتظامى قضات منصوب شد و سالها در آن سمت بود. وى از قضات روشنفكر و متجدد و حقوقدان ایران محسوب مىشد كه علاوه بر تبحر در حقوق اسلامى با حقوق اروپایى نیز آشنائى داشت. ویشكائى با نورالدین الموتى روابط حسنهاى داشت. روزى كه الموتى درگذشت او در تمام مراسم تشییع و تدفین حضور پیدا كرد. مأموران ساواك این خبر را به گوش شاه رساندند و شاه عصبانى شد تا اینكه در اولین سلام وقتى سرورى رئیس دیوان كشور از طرف قضات صحبت كرد و گفت كه تمام قضات شاهدوست هستند، یك مرتبه شاه با پرخاشگرى گفته بود حتى آنهایى كه زیر جنازه الموتى را گرفتهاند؟ البته مراد و كنایه شاه ویشكائى بوده است كه در كنار سرورى ایستاده بود. فرداى آن روز سرورى به دیدار ویشكائى مىرود و به وى تكلیف مىكند تقاضاى بازنشستگى كند و او هم از این موضوع استفاده كرده و خود را از عدلیه نجات مىدهد. چندى بعد فرزند ویشكائى كه به بانك رهنى ریاست مىكرد به سبب رفتن زیر جنازه الموتى از كار بركنار شد. ویشكائى در 86 سالگى در تهران درگذشت.
