ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
وكیل مبارز مجلس شوراى ملى فرزند سیدصادق و خواهرزادهى وحیدالملك شیبانى، در 1263 در كاشان متولد شد. تحصیلات خود را در كاشان در حد متعارف انجام داد و در جوانى به وزارت دارائى رفت. تدریجا مراحل ترقى را پیمود تا به ریاست مالیه كاشان رسید. در انتخابات دورهى پنجم كاندیداى مجلس شوراى ملى شد و سرانجام از شوشتر به وكالت برگزیده شد. وى پس از ورود به مجلس، از مشى سیاسى مدرس پیروى نمود و جزء اقلیت تندروى مجلس شد. اقلیت مجلس تمام مبارزاتشان براى جلوگیرى از روى كار آمدن رضاخان پهلوى بود. زعیم گرچه از نطق و بیان بهرهاى نبرده بود، معالوصف در اقلیت از لحاظ راى تابع مدرس شد و به سلطنت رضاخان راى نداد. در دورهى ششم، زعیم از كاشان به مجلس راه پیدا كرد. گرچه در آن مجلس مبارزهاى وجود نداشت ولى باز هم به لوایح دولت راى كبود مىداد. پس از پایان مجلس ششم، به دنبال دستگیرى و تبعید سیدحسن مدرس به خواف و توقیف و تبعید ملكالشعراى بهار به اصفهان، زعیم سخت به وحشت افتاد. سرانجام در سال 1308 از طرف شهربانى توقیف و زندانى شد. با زحمات زیاد توانست اجازهى خروج از ایران بگیرد. به اروپا رفت و كشور فرانسه را براى اقامت خود انتخاب نمود. در آنجا دكانى دائر كرد و به شغل خواروبار فروشى پرداخت. بعد از شهریور 1320 كه رضاشاه از ایران رفت، تمام كسانى كه تبعید و یا از ترس فرار كرده بودند، بازگشتند ولى باز زعیم از آمدن تحاشى مىنمود. در حكومت قوامالسلطنه به ایران آمد، مجددا وارد بازیهاى سیاسى شد. حزب وحدت را برپا ساخت. در انتخابات دورهى شانزدهم كاندیداى مجلس شوراى ملى از تهران بود. در همان سال (1328) در تهران درگذشت.
