ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1286 در اصفهان متولد شد. بعد از انجام تحصیلات ابتدائى و قسمتى از متوسطه، به تهران رفت و در مدرسهى دارالفنون ثبتنمام نمود و در 1306 دیپلم گرفت و در همان سال وارد دانشكدهى افسرى كه براى اولین بار شرط ورود دیپلم كامل متوسطه بود، ثبتنام كرد و در 1308 به درجهى ستوان دومى در رشتهى توپخانه نائل آمد. خدمات اولیهى خود را در تیپ توپخانه تهران آغاز كرد و مراحل ترقى را تدریجا پیمود و در 1318 با درجهى سرگردى به دانشگاه جنگ وارد شد و دورههاى ستاد و فرماندهى را گذرانید و به ریاست كارگزینى ارتش منصوب گردید. در 1320 درجهى سرهنگ دومى و در 1322 درجهى سرهنگى گرفت و به ریاست ستاد لشكر اصفهان برگزیده شد. پس از آن به معاونت لشكر فارس انتخاب شد و در 1329 درجهى سرتیپى گرفت و فرمانده لشكر لرستان شد. در 1331 فرمانده لشكر تبریز شد و در همین سمت او را براى ریاست شهربانى احضار نمودند ولى از قبول آن خوددارى و خود را در گرفتارىهاى آن روز از این سمت پرمخاطره نجات داد. در 1332 به تهران احضار و به ریاست ادارهى مرزبانى كل كشور برقرار شد. در 1333 درجهى سرلشكرى گرفته و به فرماندهى سپاه مرزبانى كل كشور برقرار شد و در 1333 درجهى سرلشكرى گرفته و به فرماندهى سپاه جنوب به جاى سرلشكر حجازى كه با فرخ استاندار وقت فارس، روح سازش و همكارى نداشتند منصوب شد. ولى خیلى زود بین فرمانده سپاه جدید و استاندار فارس اختلاف ایجاد شده و در نتیجه سپاه جنوب، مركز خود را تغییر داده به اصفهان انتقال یافت. در 1336 به تهران انتقال یافت و به ریاست ركن یكم ستاد منصوب شد و بعد در 1338 با ارتقاء به درجهى سپهبدى، معاون كل ستاد مشترك گردید و چندى هم قائممقام ستاد بود. در 1342 دكتر حسن ارسنجانى وزیر كشاورزى كه در اثر اجراى اصلاحات ارضى، كشاورزى ایران را دگرگون ساخته بود از خدمت معاف و سپهبد ریاحى به جاى وى وزیر كشاورزى شد. دوران وزارت كشاورزى او قریب 4 سال به طول انجامید و در 1346 از بدنهى آن وزارتخانه چهار وزارتخانه جدا شد كه عبارت بودند از وزارت كشاورزى، وزارت اصلاحات اراضى، وزارت منابع طبیعى و وزارت تولیدات كشاورزى. حسن زاهدى رئیس بانك كشاورزى، به وزارت كشاورزى منصوب شد. سرهنگ ولیان رئیس اصلاحات ارضى، وزیر اصلاحات ارضى شد و مهدس ناصر گلسرخى به وزارت منابع طبیعى رسید و عبدالمجید مجیدى هم از سازمان برنامه، در راس وزارت تولیدات كشاورزى استوار شد و سپهبد ریاحى هم سفیر كبیر ایران در هلند گردید. در 1350 ماموریت او در هلند پایان پذیرفت و به تهران آمد و پس از چندى ریاست هیئت مدیره و مدیرعاملى شركت شیلات جنوب به او واگذار شد و تا 1357 در آن سمت برقرار بود. اسمعیل ریاحى غیر از تحصیلات نظامى در ایران، چند دوره كوتاهمدت در اروپا و آمریكا گذرانید و در رشتهى توپخانه یكى از صاحبنظران نظامى بود. وى به ادبیات فارسى نیز دلبستگى داشت و گاهى بر حسب تفنن شعر مىسرود و روىهمرفته ذوق ادبى داشت. ریاحى در جوانى با خانوادهى وكیلى ازدواج كرد و صاحب سه فرزند گردید، یك پسر و دو دختر.
