ملیت : ایرانی - قرن : 8 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
بهادرخان از پادشاهان ایلخانى ایرانى (جل. 716 ه.ق./ 131 6 م.- ف. 736 ه.ق./ 1335 م.). وى پس از مرگ پدر خود الجاتیو، با مساعدت امیر چوپان و امراى دیگر از خراسان به سلطانیه آمد و بر تخت سلطنت نشست و به واسطه صغر سن او امیر چوپان زمام امور را در دست گرفت و در ابتداى امر به ابوسعید خدمت بسیار كرد و بنیان سلطنت او را مستحكم ساخت. در ایام سلطنت این پادشاه جمعى از درباریان و نیز امرا و حكام مانند امیر چوپان و شیخ حسن بزرگ سر به شورش برداشتند و هر یك به ادعاى سلطنت برخاستند و چون ابوسعید از عهده دفع این قبیل شورشها و تحولات برنیامد زمینه جهت پیشرفت مقاصد دشمنان او روز به روز فراهمتر شد و همین كه درگذشت (736 ه.ق.) متصرفات ایلخانان رو به تجزیه گذاشت و در هر قسمتى از آن سلسلهاى به حكومت پرداختند.