ملیت : ایرانی - قرن : 4 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
ابوالفضل محمد بن عمید كاتب خراسانى (ف. 359 ه.ق.) پدر وى صاحب ترسل بود و لقب عمید و وزارت مردآویج داشت. ابوالضفل در سال 328 به جاى ابو على ابن قمى به وزارت ركنالدوله دیلمى رسید. وى در نجوم و فسلفه دست داشت و در ادب و ترسل كمتر كسى به پاى او مىرسید. صاحب بن عباد از اتباع او بود. در سال 359 ابن عمید با لشكرى براى جنگ حسنویه كرد بیرون رفت و در همین ایام درگذشت. از تألیفات اوست: دیوان الرسائل، والمذهب فى البلاغات. 2- ابوالفتح على بن محمد بن عمید (ف. 366 ه.ق.) وى در جنگ با حسنوى همراه پدر بود و چون پدرش درگذشت با حسنویه صلح كرد و به رى بازگشت و منصب پدر را به او تفویض كردند. وى تا سال 366 وزارت مؤیدالدوله را داشت سپس به حبس افتاد و درحبس درگذشت.
