ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
ملقب به نیرالسلطان در 1248 متولد شد. قسمتى از تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در ایران انجام داد و زبان فرانسه را خیلى خوب آموخت و چندى در اروپا ادامه تحصیل داد. در اوان مشروطیت به ایران بازگشت و طبعا به علت اقامت در اروپا از طرفداران مشروطه و قانون و آزادیخواهان بود. بعد از استبداد صغیر در انتخابات دوره دوم كاندیداى نمایندگى شد و از شهر بابل انتخاب گردید. پس از پایان مجلس به علت تربیت اروپایى و آشنایى به مدارس اروپا در تهران یكباب مدرسه شبانهروزى به نام سیروس دایر نمود. دوره این مدرسه شش سال بود و دروس به زبان فرانسه و فارسى تدریس مىشد و ارزش تحصیلى آن معادل دیپلم متوسط تعیین شد. نیرالسلطان در 1335 قمرى روزنامه معتبر و مهم صداى ایران را در تهران انتشار داد. صداى ایران روزنامهاى كاملا سیاسى و انتقادى بود و با هیئت حاكمه سرسازش نداشت. این روزنامه چند سالى انتشار یافت تا در محاق توقیف قرار گرفت و خود در كابینه وثوقالدوله به قزوین تبعید شد. پس از چند ماه به اروپا رفت. پس از مراجعت از اروپا در دوران نخستوزیرى مشیرالدوله چندى معاون و كفیل وزارت كشور بود. در 1300 در ترمیم كابینه قوامالسلطنه به وزارت فوائد عامه منصوب گردید ولى عمر وزارت او طولانى نشد. در 1301 پس از كشف توطئه علیه سردار سپه مشارالملك وزیر سابق دربار و ظهیرالاسلام و همین نیرالسلطان را بازداشت كردند. پس از استخلاص از زندان براى جبران گذشته به جكومت گیلان منصوب شد و چند ماهى در آنجا حكومت كرد. جمعى علم مخالفت علیه او برافراشتند و در جراید مطالبى علیه او منتشر شد. در تهران فرخى یزدى مدیر طوفان به حمایت او برخاست و او را تأیید نمود. نیرالسلطان پس از حكومت گیلان كارى قبول نكرد و كار اصلى او ملكدارى بود. سرانجام در 1320 در 72 سالگى در تهران درگذشت.
