ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند سالار اسعد طالشى و از نوادههاى دخترى احتشامالسلطنه علامیر است. وى در 1295 تولد یافت و در ایران و اروپا تحصیلات متوسطى را انجام داد و به كار تجارت و ملكدارى مىپرداخت و شركت هواپیمائى درست كرد. در تاسیس حزب مردم از نزدیك مداخله داشت و در آنجا فعالیتى از خود به ظهور رسانید. در دورهى نوزدهم از گرگان رود و طوالش وكیل شد. در همان دوره میخ خود را محكم كوبید و مورد توجه شد و در ادوار بعد یعنى دورههاى بیستم، بیستویكم، بیستودوم، بیستوسوم و بیستوچهارم یعنى از 1334 تا 1356 وكیل مجلس بود و ظاهرا لیدرى اقلیت مجلس را عهدهدار مىشد و هنگام طرح لوایح دولت، در صف اول مخالفین قرار مىگرفت و نطقهاى ظاهرا فریبندهاى مىنمود ولى شبها با دولتمردان به دوستى و صفا سر مىكرد و همیشه بر خر مراد سوار بود. در سال 1354 كه به اصطلاح سیستم مملكت از دو حزبى به یك حزبى تغییر یافت، او در حزب جدیدالتاسیس همه كاره شد و با جمشید آموزگار دبیر كل حزب رستاخیز نزدیكى یافت. وقتى آموزگار به نخستوزیرى رسید، او را به سمت وزیر مشاور و معاون سیاسى و پارلمانى تعیین كرد. رامبد كه سالها از دولت گله داشت كه چرا به تذكرات نمایندگان ترتیب اثر نمىدهد، خود كاسهى گرمتر از آش شد و با خشونت و بىادبانه جواب نمایندگان را مىداد و به كسى رحم نمىكرد. واقعا شخصى كه قریب بیست سال دولتها را به باد انتقاد گرفته بود، آنچنان مست مقام شد كه به كلى مجلس و دوستان خود را فراموش نموده و آنچه خود مىگفت «وحى منزل» بود. رامبد در نطق و بیان و سفسطه كمنظیر بود و خوب در مجلس بازى مىكرد. از ثروت هم به حد كامل برخوردار گردید.
